Cape Tribulation en veel en veel meer... ;)

UPDATE! IK HEB MIJN FOTO'S WEER! GELUKKIG! Dus heb er ook maar een paar nieuwe bij gezet! ;)

Tarzan was geen held, die lianen zijn super sterk! ;)

Rivier in Mossmann Gorge...

Hallo mensen,

Na een dikke week heb ik weer heel wat mooie verhalen te vertellen! Ga er maar eens even voor zitten, ik heb namelijk 2 uur gratis internet bemachtigd en die ga ik ook zeker gebruiken voor verhalen, foto's en filmpjes! ;)

Mooi plaatje @ Daintree National Park.

Na onze duikcursus hadden we bedacht om een Suzuki Vitara cabrio te gaan huren bij onze buurman van Yahoo Rentals, om daarmee op naar Cape Tribulation te gaan in het Noorden. Cape Tribulation is de plaats waar het Tropisch Regenwoud het Groot Barriere Rif ' ontmoet'. Beide zijn namelijk op de Wereld erfgoed lijst van meest prachtige natuurverschijnselen, ofzoiets. Dus heel bijzonder, daar komt het op neer! Hahaa...

Hier in Australie zijn er veel van die publieke borden waarop je je dingen te koop aan kunt bieden e.d. Zo vond ik ook een leuk busje tussen de advertenties en besloot eens te gaan sms'en naar de eigenaar, omdat ik het wel een mooi prijsje vond. Eigenlijk dacht ik dat het niks voor zou stellen, maar de volgende dag ontmoette ik de Ierse Sam die mij zijn busje showde en me ff een stukje liet rijden. Ik was gelijk enthousiast maar twijfelde omdat het busje redelijk oud is, '89. Ik zou hem later nog wel bellen als ik het wel of niet deed, en hij zou hem toch nog niet verkopen omdat ook hij naar Cape Tribulation ging. Later meer... ;)

Maandag ochtend gingen we dan eindelijk ' echt reizen'. Na wat instructies hier en daar gingen we echt die kant op. Helaas was er wel een beetje bewolking dus hebben we het eerste stuk met de kap er op gereden. Maar hier in Australie is het een kwartier later super heet dus al snel reden wij Cabrio door het heuvel achtige landschap. Bochtje hier, bochtje daar, heuveltje, bergje, strandje, palmbomen. Werkelijk een prachtige route met schitterende natuur. Maar toen opeens BAM! Wij schrokken ons rot en dachten dat we de helft van de auto waren verloren, maar dit bleek gelukkig niet zo te zijn. Het buizen stelsel van de Cabrio kap waren we even vergeten vast te zetten, en toen de wind daar onder kwam klapte het met een rotgang op de auto. Schrikken dus, maar gelukkig was er geen schade! ;) Toen we in onze vooraf geboekte hostel in Port Douglas binnenstapten om half 12, stond er een 60 jarig stel poedelnaakt in ons kamer. Zij vonden het niet echt een probleem, maar wij waren toch voornamelijk jongeren met kleren aan gewend in onze hostels. ;) Haha..

Daarna zijn we naar Mossman gereden om daar een 3 uur durende Bushwalk te doen in het Daintree National Park. Echt een hele mooie route met veel riviertjes. Er was weinig ' wildlife' te bespeuren helaas, alleen een fel gekleurde duif-achtige die zat te broeden en een waterslang, geen Tuin slang. ;) Dinsdag door gereden naar Cape tribulation wat wederom weer een schitterende route was door de bergen en met zo nu en dan een strand.

Terwijl je eerder bordjes met Kangoeroes verwacht, staan er op Cape Tribulation heel veel borden met Emu's er op. Dat is een struisvogel achtige. En het mooie was dat er ook daadwerkelijk een overstak. Het bordje hieronder is door een creatieve gast gemaakt. Normaal betekent het dat er een drempel in de weg zit en dat je op moet passen voor emu's!

Het mooiste bord van Australie!

Toen we daadwerkelijk op Cape Tribulation waren hebben we een grote strandwandeling gemaakt op het hagelwitte strand met de prachtige palmbomen. Op de terug weg zagen we ook nog 2 leuke lieve hondjes. Maar die bleken niet zo lief toen we dichterbij kwamen. Het waren dingo's, een wilde hond die een mens zo nu en dan aanvalt. Wij wilden een foto maken, maar de dingo's merkten ons op, spitsten hun oren en keken alsof ze ons ook daadwerkelijk aan ging vallen. Wij gingen snel de bosjes in en waren stiekem wel een beetje bang dat ze achter ons aan kwamen. Dit was gelukkig niet waar dus na de haaien, hebben we ook de dingo's weer overleefd.
Aangezien het weer fantastisch was zijn we maar op het strand gaan hangen. Maar daar had ik na een uurtje ook wel weer genoeg van en moest mijn energie kwijt. Dus ik ging proberen of ik ook in zo'n prachtige palmboom kon klimmen. Haha, zie daar het resultaat! ;) 's Avonds hebben we bij het strand van ons hostel een kampvuurtje gebouwd op het strand met volle maan. Het kan niet beter dacht ik zo...

Het schitterende Cape Tribulation Beach...

Wie zit daar in de boom? ;)

Dag 3, woensdag stond in het teken van de terug weg. Dus wij weer over de Daintree river met de ferry om vervolgens een boottocht over diezelfde rivier te doen, op zoek naar GROTE Krokodillen en dikke slangen. Die leven daar namelijk bij bosjes. Om 9.30uur stapten we aan boord bij schipper Terry die veel wist te vertellen over kroko's en slangen. Maar al deden we nog zo ons best, grote krokodillen zagen we niet. We zagen een kleintje, van misschien 30 cm. En twee boom-slangen van ook slechts een halve meter groot. Flink balen dus van onze mislukte tour, maar dat is de natuur. En aangezien er tig bedrijfjes zijn gevestigd aan de Daintree river heb ik wel het idee dat de grote krokodillen soms wel zichtbaar zijn! ;) Die krokodillen gaan alleen niet poseren voor leuke touristen.

Dus wij weer in de cabrio en via Mareeba door naar Atherthon, waar volgens onze informatie talloze watervallen moesten zijn. Marnix las echter in de Lonely Planet (de reisbijbel) dat er in Granite Gorge in Mareeba ook een waterval was, je wallibies kon voeren en het er absoluut prachtig moest zijn, en dat voor maar 2 dollar. Dat moest altijd wezen dus op naar Granite Gorge... Wat bleek, het was een heel eind van Mareeba en er was werkelijk geen hol aan. En we moesten 7,50 betalen. Oke, de wallibies waren wel schattig en er waren wel wat leuke granieten stenen, maar dat was het. De beloofde waterval hebben we ook niet kunnen vinden. Dus wij wederom balen en op naar Atherthon. Dat stuk weg was al redelijk uitgestorven en ontzettend droog. Met als gevolg, bosbranden, of eigenlijk berm branden. Terwijl we over die weg reden stonden beide kanten van de weg in brand, wat niet echt normaal is natuurlijk.

Eenmaal aangekomen bij de Malanda Falls in Atherthon konden we ons lachen niet meer inhouden. We hadden meer dan 150 kilometer gereden met meer dan 30 graden op onze kop om een waterval te zien die niet hoger was dan een meter! Haha, hij was niet eens fotowaardig! Dus, dag 3 stond in het teken van alles wat maar mis kon gaan. Maar daarentegen hebben we ook wel weer veel van land gezien.

Het grote monster!

De boom slang...

Outback, coole auto he?

Wallibies voeren!

Terug in Cairns heb ik Sam nog eens gebeld dat ik de auto vandaag even wilde laten nakijken bij een garage en als dat een beetje goed leek, dat ik hem dan wilde kopen. Nou, en of dat goed was. Het busje is van 89 maar de monteur zei dat ie er absoluut fantastisch uit zag, motorisch gezien.Dus, vanaf morgen ben ik de trotse eigenaar van een TOYATA busje, met achterin een 2 persoonsmatras en alles wat een backpacker maar nodig heeft. Dus kookspullen, kookpitjes, een 6 persoonstent, een koelbox die je aan kunt sluiten op de accu. Cd Speler, Lampen, een tafel. 3 stoelen, een body board, 2 vishengels en een voetbal. Is het niet geweldig... Omgerekend heb ik er ongeveer 1000 euro voor betaald en dat is natuurlijk erg weinig.

Klik op de foto om de DINGO's te zien!

En terwijl ik met Sam aan het handelen was e.d. was Marnix bij een uitzend bureau voor een sollicitatie gesprek. En toen we in het hostel elkaar weer zagen, had ik een auto gekocht, en Marnix een baan op een cruise schip! Erg vet natuurlijk voor ons beiden, maar morgenochtend om 8 uur staan we beide wel echt alleen op de wereld. Ik ga van de week naar het zuiden reizen en zie dan wel verder!

Dit is het Toyota monster! ;)

Terwijl ik dit typ heb ik trouwens ook mijn eerste tegenslag in Australie. Mijn eerste memory schijfje van 1 GB, met 375 foto's blijkt zichzelf spontaan te hebben gewist. Ik baal echt als een stekker, zoals jullie zullen snappen... Ik ga zo nog even naar een fotozaak, misschien dat zij de foto's nog terug kunnen halen, maar ik heb het niet zo hoog...

Dit was het mensen, tot later, en ga vooral door met de reacties! Cool!

XX Sicco

We live in the dream....

G'day mates,

Ik ben weer aan het vaste land, nouja, aan het vast eiland dat Australie heet na 3 fantastische dagen op zee. Ik zit hier nog wel te schudden als een dolle moet ik zeggen, van al die deining...

Zaterdag ochtend zijn we begonnen met onze cursus. We werden om half 8 opgepikt door een busje van CDC, (cairns dive centre). We gingen naar de shop en daar ontmoetten we onze duik groep en instructeur. In onze groep waren een Duits stel van 24 en een Canadees stel van rond de 30. Waren wel relaxte lui dus dat kwam goed uit. Onze instructeur was een Engelsman die sinds 8 maand in Australie woont nadat hij een aantal jaar geleden als backpacker rond trok door dit prachtige land. Adam Morandini was zijn naam en het was een fantastische leuke gast, die erg goed en duidelijk zijn les gaf, zowel theorie als praktijk en altijd rustig bleef. En ten tweede hebben we ontzettend met hem kunnen ouwehoeren en hebben we veel gelachen. De voorbode voor een sfeer, lijkt mij... Adam zei altijd over zijn baan, dat hij in een droom leefde, dat gevoel wilde hij ook zeker overbrengen op ons en dat is gelukt ook. Mijn naam hier, Sicko, zoals mijn vrienden al vermoedden, is om je dood te lachen. Overal waar ik me voorstel moet ik het aanhoren, maar ik kan er om lachen. Tijdens de trip kreeg ik een lunch pakket met de tekst, "Zolang je naam maar niet is wie je bent", oftewel, de gestoorde... Lachen natuurlijk. Adam heeft ook vaak de Crazy Dutchmens en de Sick Dutchmen laten vallen. maar de manier waarop, was een en al humor...

Een voorbeeldje van extreem helder water, met de grote vissen die je zo kunt zien.

Maar goed, back to basic. We gingen naar het trainingszwembad en hebben daar heel wat uurtjes DVD gekeken over duiken hoe en wat e.d. Ook hadden we theorie en voor die avond hadden we 125 vragen huiswerk mee gekregen. Dus wij 's avonds aan de studie in het hostel. Was wel grappig opzich. De vragen waren niet echt moeilijk, maar het is gewoon belangrijk om een beetje verstand er van te krijgen. We hadden ook een Nederlands boek erbij, maar de vragen moesten in het engels beantwoord worden dus dat NL boek kwam niet echt van pas. Samen waren we rond een uurtje of 11 klaar om de volgende ochtend om half 7 weer op te staan om wederom naar het 4m diepe trainingsbad te gaan. Eerst is het allemaal wat onwennig met het duiken, maar ik voelde me al snel op mijn gemak.

The Sunkist, die ons naar de Kangaroo Explorer bracht.

In het zwembad deden we alle oefeningen die nodig zijn om een duik-brevet te halen. Dus je moest weten hoe je je duikmasker kunt legen, als er toevallig water in komt. Ook hebben we dingen getraind als je zonder of met weinig lucht komt te zitten. Onze hele groep voerde alles perfect uit en dat bevorde de snelheid alleen maar dus dat was ideaal. Na twee dagen waren we klaar voor het open water! We konden niet wachten.

Deze twee dagen sliepen we nog steeds in het zelfde hostel en op ons kamer kwam een Canadees, 21 jaar uit Toronto. Met die gast hebben we ook echt dikke lol gehad en goede gesprekken. Was erg leuk om met mensen uit andere culturen te praten over het leven elders, daar leer je zoveel van heb ik het idee. Toen Adam, (de Canadees, ook Adam) afscheid nam zei hij dat we erg leuke roommates waren en dat als we ooit naar Canada kwamen we 100% zeker waren van een slaapplek. :) Cool, weer een reden om Noord-Amerika ook een te bezoeken.

DUIKBREVET IN THE POCKET!!

Maandag ochtend wederom vroeg uit de veren om daadwerkelijk het rif te gaan verkennen. Met de Sunkist gingen we naar de Kangaroo Explorer, de boot waarop wij overnachtten. Na 2 uurtjes misselijk makende zee-deining waren we er en het water was zo verschrikkelijk mooi! Zo helder, je kon de vissen zien zwemmen. Echt zoals je alleen in films ziet, maar het bestaat dus echt. Na wat inlichtingen over van alles en nog wat gingen we ons voorbereiden op onze eerste echt duik! Ik moet zeggen dat ik het best wel spannend vond. Marnix en ik hadden een aantal dingen op een rijtje gezet. We wilden dolfijnen, schildpadden, haaien, roggen en natuurlijk NEMO zien. Dan was de trip bij voorbaat al geslaagd.

Tijdens onze eerste duik ging alles gesmeerd, en alle trucjes die we in het zwembad hadden geleerd, moesten we op de bodem nog eens doen, en het ging wederom goed. Onderwater was het zoooo fantastisch mooi. Er ging echt een wereld voor me open. Er is daar zoveel, en de onderwater wereld is ook zo mooi op elkaar afgestemd. Tijdens onze eerste duik zagen we gelijk een reuze schildpad, die ik heb kunnen aanraken en heb een stukje met hem meegezwommen en dat geeft zo'n geweldig gevoel! Ook Nemo hebben we kunnen spotten. Ik had hem trouwens wat groter verwacht, maar het is echt een klein beestje zeg! zo'n 8 cm, meer is het niet!

Prachtige zonsondergang, achter de bergen van Cairns...

In totaal hebben we 10 duiken gedaan in 3 dagen, en werkelijk zoveel fantastische dingen gezien en gedaan. Tijdens ons 5e duik, werden we gecertificeerd. Dat was een echte fun duik. We gingen met zonnebril op een biertje drinken onderwater, spelen met de gewichtloosheid en een Matrix gevecht houden, en dat tussen 100'en vissen. WAUW!

Daarna waren we dus geslaagd en de rest van de duiken mochten we dus zonder Adam duiken. Marnix en ik waren elkaars Buddy en het ging allemaal heel goed. Tijdens ons eerste duik alleen zagen we een 1,5 meter grote haai op 20 meter. Erg stoer natuurlijk. Het waren Rif haaien, die je niks doen, maar toch, een HAAI! Hoe cool...

Marnix, Adam (instructeur) en ik, de foto is niet zo charmant omdat we Adam's favoriete zin aan het uitspreken waren; We live in the dream! ;)

Al onze andere duiken gingen ook gesmeerd, ook al waren we wel redelijk gedesorienteerd. Steeds als wij 99% zeker wisten dat de boot links van ons was, was dat meestal juist niet zo. Maar dat was verder geen probleem. In ons pakket zat ook een Night dive. Een duik terwijl het pik donker is met alleen een zaklamp. Ik moet zeggen dat ik het wel een beetje bang was, maar tegelijkertijd was het ook wel heel stoer en iedereen stelde ons gerust dat er wel haaien waren, maar sowieso geen witte haaien, type JAWS dus, waren, dus er kon weinig gebeuren. Toen we aan onze afdaling begonnen scheen ik wat in de rondte met mijn zaklamp en spotte een 2,5m-3m haai! WOO! Op 10 meter ofzo. Ik schrok eigenlijk best wel maar het was ook wel kicken. Voor de rest zagen we niet veel bijzonders tijdens de nacht duik, alleen dat als je op kleine visjes schijnt, dan komen grotere vissen ze opeten! Dat zag er wel cool uit...

Vandaag dan alweer het laatste dagje. Met nog drie duiken op het programma. Een om 6 uur ' ochtends, 8 uur en 11 uur. Bij ons 8 uur duik waren we 2 meter boven een rif haai, (2m) wat ook wederom kicken was. De boot, de Kangaroo Explorer, voer steeds naar nieuwe plaatsen. Bij ons laatste duik haalden we ons persoonlijk record door maar liefst 44 minuten onder te blijven. Geloof mij, dat is lang, want je ademhaling controleren is knap lastig.

Bij terug komst in de haven van Cairns, een replica van een VOC schip.

Nu ben ik dus weer aan land en heb ik een fantastische trip achter de rug die ik nooit zal vergeten. Daar komt bij dat ik mijn brevet heb dus nu overal in Australie (en de rest van de wereld) mag duiken met een buddy. De plannen voor deze week zijn, eerst uitrusten, want op de boot leefden we van zonsopkomst tot zonsondergang, wat je hongerig en moe maakt.
Daarna gaan we een Suzuki cabrio 4wheel drive huren om 250 naar het Noorden te crossen, naar Cooktown, Port Douglas, Daintree Nationaal Park en nog veel meer. Hier gaan we de mooiste strandjes ontdekken, het tropisch regenwoud in en vrijwel zeker ook krokodillen spotten! Dit zal maandag tot woensdag ongeveer zijn. Heb alweer zin in het volgende avontuur.

Voor nu, Adios, en alle reacties en mailtjes zijn super leuk... Bedankt daarvoor en ga vooral door.

Voor diegenen die me willen sms'en of bellen, ik heb een Australisch nummer in gebruik. Dit nummer is: 0061416756976

Tot de volgende avonturen van the Sicko Down under! ;) XX

Ticket to the TROPICS!!

Hi mates,
Vandaag heb ik mijn Nederlandse vrienden gedag gezegd en ben ik in het vliegtuig gestapt naar het Noorden, Cairns. Ik zal eerst de resterende dagen Sydney nog even vertellen. Zondag zouden we wederom naar Manly, maar de Apec was nog steeds bezig ontdekten we, dus kwamen we niet bij de gewenste ferry, of we moesten 10 kilometer omlopen. Dat feest ging niet door, dus hebben we maar gechilled in de Royal Botanic Gardens. Een verschrikkelijk groot en mooi park, met meer dan 180 (!) soorten palmen, (lees palmbomen). Ook zijn er veel dieren die er 'vrijwillig' leven, en dus niet daar zijn neergezet in een hokje. Zo hangen er bomen vol met vleermuizen, die allemaal schreeuwen en zo nu en dan wat heen en weer vliegen. En het zijn echt vet grote. Hun vleugel wijdte is wel 70cm ofzo. Rare beestjes...

Ook stikt het er van de ' geelkuifkakatoes', de regenboogparkieten en de Indische witte ibis zijn ook zeer populair. Aart en ik gingen even een Hotdog halen, en een lief kanarie achtig vogeltje kwam een stukje brood halen. Heel schuchter pikte hij het stukje brood, en ging daarna weer weg. Zo'n grote ibis stapte ook om ons heen, en wij dachten we geven hem ook een stukje, dus lagen het stukje brood mooi voor ons neer. Vervolgens sprint dat beest als een gek naar ons toe.. Dus wij sprinten weg. En kijken om wat dat beestje inmiddels aan het doen was. Hij nam wederom een aanloop en begon te fladderen als een opstijgende KLM-Zwaan, en kwam achter ons aan ;). Dus wij rennen natuurlijk, en vanaf nu voeren we geen onschuldige vogels meer... haha..

Maandag was het weer mooi, een graadje of 22, 23. de helft van de Ozzy's loopt nog in lange broeken en sommige dude's hebben de ijsmuts nog op, maar wij gingen naar het strand. Bondi beach was de bestemming. Dat is het hipste strand van Australie, en de golven voor de surfers zijn meer dan perfect. Wij hebben natuurlijk ook gezwommen, het water was slechts 17 graden, maar het water was te mooi om er niet in te gaan. Op een gegeven moment zat kwam er een 2meter hoge golf op me af, en door die golf heen zag ik Aart in het water dobberen. Echt net een raam dus. Te mooi voor woorden.

Gisteren dan eindelijk naar Manly. Dat is een schiereiland een beetje buiten Sydney. Het was de moeite zeker waard. Mooie stranden, mooie bomen en veel foto-waardige momenten. Op Manly broedden ook pinguins. Ik wist ook niet dat die beesten in zo'n heet land leefden, maar het is toch zo. Wij aan de locals vragen waar ze waren, maar vinden konden we ze niet helaas. Het leverde wel een mooi survival tochtje op door het bos en over de rotsen. Was zeker wel de moeite waard. We waren met z'n drieen op een verlaten strandje met ondergaande zon... Toen weer naar de ferry gerend om de Skyline van Sydney @ night te fotograferen. Dat was ook zo cool, wat een wereldstad... Gisteravond zijn Aart, Jasper, Marnix, Marieke en ik nog even de kroeg in geweest, om mijn afscheid te 'vieren'. Een geslaagd avondje....

Vandaag vroeg uit de veren want ik moest 3 uur van te voren in checken, dus moest half 11 op het vliegveld zijn. Daar was ik helemaal alleen en dat was dodelijk saai. Net als de vlucht. Gelukkig zat ik wel aan het raam, dus heb Australie vanuit de lucht wel een beetje kunnen verkennen. Maar aangezien er in het midden van het land helemaal NIKS is, was er behalve hier en daar een rots en wat bomen, ook niet veel te zien. Nu ben ik dus in Cairns, wat totaal anders is dan de grote steden Hong Kong en Sydney waar ik nu anderhalve week doorheen heb geslenterd. Cairns heeft 125.000 inwoners, maar op een paar hotels na helemaal geen hoogbouw. Best wel wennen dus.. De zee hier is fantastisch. Het is een van de zeven wereldwonder oid. Oftewel, supermooi en dat ga ik de komende weken ook zeker meepakken. Achter de stad liggen heuvels/bergen en dat is het Tropisch regenwoud. Ook dat wil ik van dichtbij bekijken. Drukke weken dus, maar dat is alleen maar goed.

Morgen komt Marnix ook hier naar toe, dus ben niet lang alleen. Ik zit in wel een relaxed hostel, met zembad en binnenplaats met palmbomen. Na drie dagen splitten we em hier. Dan gaan we de zee op met een leuk duik trip. We moeten nog even uitzoeken hoe of wat, maar er zijn hier zoveel duik en snorkel aanbiedingen, dat we daar vast wel uitkomen. Misschien ga ik mijn duikbrefet wel halen, aangezien je daar levenslang profijt van hebt en het hier niet eens zo gigantisch duur is. Een update kan dus nog wel even duren. No worries mates! Cheers, Sicco. XX

die rare ibis!

surfers @ bondi!

kookkaburra!

@ the rocks, op pinguin jacht!

Vleermuizen!

Regenachtig Sydney....

Goodday mates! Erg leuk al die reacties op mijn foto's en verhalen! Thanks mates! :)

Mijn eerste dagen down under bevallen me ' poerbest'! Het is zoals beloofd erg relaxed en de mensen zijn aardig en spreken je vanuit het niets aan, ook de volwassen ozzie's! Als je in een winkel komt is het van; He mate, How ya doin'? Best leuk, maar ik heb zoiets van vraag me wat ik hebben wil! Maar goed, dat is the way of life here...

De eerst dag hadden we een orientatie dag, kregen we een kilo aan papier werk mee wat allemaal ingevuld moest worden uiteraard... Niet leuk, maar moet wel ff gebeuren natuurlijk. Ook voor werken ( in de toekomst) en belasting terug krijgen en nog veel en veel meer. 's Avonds zijn we de Scubar in gedoken. Dat is echt zo mooi hier, het zijn allemaal mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Voor we het wisten hadden we dikke lol met Engelsen, een Ier, een Fransman en nog een handvol Scandinaviers.

De volgende dag werd ik perongeluk om 1 uur wakker, dat was niet de planning, maar had waarschijnlijk toch een beetje een jetlag. Ik kwam Aart en Jasper tegen op de gang die op weg naar Manly te gaan. Een schiereiland verderop. Wij aan de wandel maar de hele stad was zoals verwacht op slot en overal waren polities en continu 5 helicopters boven ons. Die drukte is om de APEC, een topconferentie, Bush is in town, net als Poetin en die van China, Yu Yua nog wat.. De Ozzy's zijn er nogal pissig om, everybody hates Bush! Later meer daarover... Wij konden toch nog aardig ver komen, het Opera House was afgesloten was ons verteld, maar tot ons verbazing konden we redelijk ver komen, en hebben we de pics van Harbour Bridge en het OH kunnen schieten. Dat bleek wel indrukwekkend, dus we zijn daar de hele middag wat blijven chillen. Manly werd verzet na vandaag. Met de ferry zijn we terug gegaan (veerpont) en dat leverde prima foto's op, en scheelde ons een geweldig stuk lopen! ;)

sepia langs de Harbour Bridge


Ik, Jasper en Aart voor HET symbool van Australie..


Tataaa...

De Skyline van Sydney

Harbour Bridge en Opera House, probeer em ook nog even in het donker binnenkort! ;)

' s Avonds stond een kroegentocht op het programma. Met een party bus werden we van bar tot bar gereden. Het was allemaal leuk en aardig tot de laatste. Daar gingen ze in 1x moeilijk doen omdat we( Jasper en ik) geen paspoort bij ons hadden. Ik had 5 pasjes met geboorte datum en dezelfde naam, maar dat accepteren ze hier niet. Uiteindelijk heeft zo'n baas van de kroegentocht ons naar binnen geluld en hadden we toch nog een mooi avondje! Oja, nog wat anders. Er mag hier niet gerookt worden en de horeca. Dat is zo chill voor een backpacker, je kleren stinken gewoon NIET! Kan niet wachten tot het in NL ook in gaat.

@ kroegentocht...

Vanochtend moesten we om 10 uur uit het vetste hostel van Sydney, maar het was ook erg duur, dus we zijn verkast naar het goedkoopste in Sydney. Iedereen ging met de taxi, Aart Jasper en ik gingen voor de stadswandeling met 15 kilo op de nek. Voor we het wisten stonden we midden in de grootste demonstratie van Sydney ever, werd ons verteld. Nog nooit was er zoveel politie op de been. Alle ozzy's zijn keihard tegen Bush en co. Een paar oneliners:
" Bush is war criminal number one! '
' George Bush from the USA, how many people did you kill today!'
Lijkt me duidelijk, veel geouwehoer in de stad dus vandaag, en zelf met ons 15 kilo op de nek werden we voor demonstranten aangezien en kwamen we niet door de ere haag van brede politie mannen. Dus zijn we maar door het park gesneaked! Ideaal...

Demonstranten in actie...


Nadat we waren ingechecked in ons nieuwe onderkomen, zijn Aart, Jasper en ik naar The Olympic park geweest. Was best indrukwekkend. We hebben een Stadion tour gedaan, heel cool allemaal en ook hele vette filmpjes over de Olympische Spelen en over het stadion nu, was wel heel erg leuk, en 89.000 zitplaatsen is toch wel een stukje groter dan Abe Lenstra's stadion! ;) Super leuke ervaring. De goldmedallist winner wall, waar Pieter en Inge e.d. hangen, konden we helaas niet vinden!

Woensdag ga ik naar Cairns, a ticket to the tropics. Deze regenachtige 18-22 graden heb ik nu wel gezien. Van de week nog even naar Manly, en natuurlijk het hipste strand van Sydney, Bondi Beach moet nog even bezocht worden. Voor de rest zie ik het wel, en alles wat ik nu mis, zie ik in December wel.

See ya mates, no worries! X Sicco

Mates @ Telstra Stadium

And the winner of the Gold medal is: SICCO!
Dat podium was de echte van Sydney 2000, echt zo plastic als het maar kan, maar het voelde wel goed!

Foto;s

It's GOLD! ;)

vanuit het vliegtuig!

Aart en ik met onze HK-guide Angela Mun Soon

DE SKYLINE @ NIGHT!

slecht een piepklein gedeelte van de skyline!

op de ferry in Hong kong! met Marieke en Jasper

Alles stond in de steigers, en het was allemaal BAMBOE!

HONGKONG!

berber, lydia, heit en mem @ schiphol!

morgen of misschien vanavond meer pics, we gaan nu uiteten voor 5 euries! ;) en internet is hier traag! Bye!

HONG KONG!

Hallo lieve mensen!

Allereerst nog bedankt voor alle leuke mailtjes, krabbels en sms' jes! Echt leuk!

Na mijnafscheid op Schiphol ben ik naar London gevlogen en vanuit daar naar Hong Kong. We zaten wel heel relaxed, eigen videoschermpje met tig nieuwe films documaentaires en games en cd's. Wel uit te houden. vlucht duurde 12 uurtjes. Bij aankomst konden we gelijk naar ons 4 sterren Hotel. Echt wel even lekker, gelijk het zwembad in gedoken dat op het dak was, (19e verdieping) . Hong Kong is btw echt vies warm. Graadje of 26...maar benauwd en vervuilt.

Daarna hebben we met zn drietjes een stadswandeling gemaakt. Hong Kong is echt heel verschillend. Super mooi en erg lelijk. Alles wat oud is, wordt niet opgeknapt, en daarnaast staat een splik splinternieuwe wolkenkrabber...

" s Avonds hadden we nog een city tour. Toen kwamen we echt wel op de mooiste plekjes en zijn we met een ferry naar een eiland verder op gegaan, waar ik Inktvis, garnalen, en veel andere dingen gegeten, haha.. wie had dat gedacht.... Was eigenlijk ook best wel lekker.

Toen zijn we bij donker terug gevaren, werkelijk een fantastisch uitzicht over de stad. Vanuit de baai is het een en al licht! foto's volgen! Daarna met busje naar berg (528m) gereden en van een geweldig uitzicht genoten.. Daarna zijn we de hele groep nog even de kroeg in geweest, en nu is het kwart voor 7 ' sochtends en moet ik zo naar de luchthaven voor mijn vlucht naar Sydney. Zal nu nog even een croissantje naar binnenwerken.. Ciao Mates, tot in Sydney!

Lydia, toen ik met mn phone aan het prutsen was, heb ik je nummer verwijderd! haha, oepsie! ;) Laat em even achter op mijn site! Tut!

Nog maar even...

Terwijl ik dit typ, gooi ik de laatste nummertjes op mijn mp3 speler, heb ik van alle familie en vrienden afscheid genomen en staat mijn slechts 12 kilo zware tas, met fryslân vlagje klaar om op reis te gaan.

Vanochtend zijn pake en beppe nog even langs geweest om afscheid te nemen, heel apart allemaal, en waarschijnlijk besef ik morgen alles pas als ik in de lucht hang.

Nu roept moeders' overschotel... voorlopig ook de laatste! De volgende blog zal wel vanuit Hong Kong zijn. En even voor het feit dat jullie niet gelijk ongerust worden, in Sydney zelf ben ik zonder vertragingen pas woensdag 6 september, in mijn tijd om 16.35 uur. Bij jullie half 7 in de ochtend. Tot dan, ik ga.. ;)