vrijdag 27 juni 2008

Vietnam en Cambodja

Time is flying and so we do!
Inmiddels staan we bijna op het punt om Cambodja te verlaten en op naar Thailand te gaan. Maar ondertussen hebben we ook Vietnam in rap tempo bezocht. Na al het geblog in Hanoi de vorige keer zijn we naar het Mausoleum van Ho Chi Min geweest, de oud leider van Noord Vietnam en oprichter van de Vietminh. De ouwe Ho ligt daar in zijn kistje, maar echt bezichtigen konden we hem helaas niet. De bewakers (van een lijk ;s) hadden dikke guns aan de broek hangen en dichterbij dan 10 meter werd niet echt geappricieerd! ;) Vervolgens zijn we naar de oudste Universiteit van Vietnam geweest, de Temple of Literature, wat wel vet was om te zien. Na het sightsee'en gingen we naar de gezellige wijk 'The Old Quarter' voor een hapje eten. Ook waren er uiteraard talloze markten, waarover later meer...Die avond nog tevergeefs proberen te stappen, maar het was een vrij dooie boel.
...
Ho's grafhok...
buddha?
straten in Hanoi.
De volgende dag, na lang uitslapen, werd wederom the old quarter aan gedaan. We hadden een straat gezien met alleen maar schoenen en die zouden we wel weer even terug vinden. Mijn richtingsgevoel lietme deze keer hopeloos in de steek en de straat is nooit gevonden. Wat wel opviel in Hanoi was dat iedere straat duidelijk iets specifieks verkocht. Heel apart... Zo waren er straten vol met alleen maar: T-shirts, cd's, keukenartikelen, fruit, vlees, vis, kantoorartikelen, lokale Gamma's, horloges, zonnebrillen, bloemen en ook ergens schoenen. ;)
Ook leuktrouwens, we hadden onze zakken nog vol met Fillipijnse Peso's. Wij naar wisselkantoren zeggen ze doodleuk dat ze geen Peso's innemen omdat het een waardeloze munteenheid is. Lekker is dat, op de Fillipijnen konden we er geen Vietnameze Dongs voor krijgen en hier willen ze niet hebben. Toen ik de stapel flappen op tafel gooide kreeg het vrouwtje medelijden en ze zou wat proberen te regelen. Om 6uur maar terug komen zei ze... Wij de tijd wat vol maken in een barretje en op de achtergrond hoorden we het regenen. Komen we net voor 6'en weer buiten, is de moeson uitgebroken en staan alle straten blank. Wij moesten er wel door heen en voor we het wisten stonden we tot de enkels in het water te baggeren. Waarschijnlijk stonden we vol door het riool water te stampen, want het was een vrij smerige bende en ik wil ook niet weten wat er allemaal in om dreef. Gelukkig werden we wel beloond met 2,8 miljoen Vietnamese Dongs!
Na een goed nachtje slaap verlieten we Hanoi alweer om naar Nha Trang te vliegen. De badplaats in het zuiden die garant staat voor zon, zee,strand, duiken en party! klinkt als het ideale recept voor deze boys. Na een zwaar irritante vlucht met rennende Vietnamese kids door het vliegveld waren we al snel genesteld in een hotel op de vierde verdieping, beachview, super grote bedden en alles erop en eraan. Kan niet beter... Die avond zijn we na een heerlijk diner op aandringen van vele locals naar de Sailingclub geweest, een leuke club aan het strand. Een ouderwets goede avond stappen...
Aart en Rich in fietstuktuk na avond stappen (Tot op de dag van vandaag weet niemand hoe deze foto tot stand is gekomen!)
Na een trage start (verrassend) zijn we rond 2'en het strand op gedoken en hebben we van die super relaxte strandstoelen op de kop getikt. Dat was echt oprecht chillen geblazen! :) Halverwege de middag sloten we nog een goede deal en werkten we aan ons vitamine-gehalte. @ kilo fruit werd in blokjes voor ons gesneden. (Meloen, banaan, ananas, dragonfruit en nog wat ander gek aziatisch fruit, maar wel lekker!)

ONze vers fruit leverancier!

Bieren met Nederlanders..

Nha Trang Boulevardtunnel...

Overdag hadden we al wat Nederlanders hier en daar op gescharreld en er werd afgesproken om het voetbal in de Why not Bar te kijken. Nou, die kroeg en zijn eigenaar was een dik drama, net als het voetbal van Bassie en co. Helaas pindakaas, maar we hadden weleen dubbele kater de volgende dag... :( Het ontbijtje werd dan ook om 2 uur naar binnen gewerkt en vervolgens gingen we opzoek naar ene duikschool. Uiteraard zo gevonden en ze kwamen met ene goede deal. Nog snel even chillen op het strand en toen ging de zon al weer onder... Kort dagje....

chillen op Nha Trang beach...

Om 7uur werden we opgepikt door de duikschool en al snel stapten we aan boord. Onze duikmaster/gids was de Ier Joe. Wat een vage gast was dat zeg. Serieus, hij was met duiksignalen onderwater duidelijker dan boven water. De eerste duik leek eerst een vieze tegenvaller... Het was hardstikke kaal op bodem en zo nu en dan kwam er een vis 'hallo'zeggen. Gelukkig veranderde het snel en was het eigenlijk erg vet! We zagen veel nieuwe visjes en een dikke aal. Ook waren er veel slakken en ik spotte voor het eerst een lion fish, wat een van de mooiste visjes is! De tweede duik was op een andere spot en na ons uurtje pauze lagen we alweer onderwater.

Wederom een vette duik en de naam van de spot deed zijn eer aan. We spotten namelijk erg veel pipefish' in de zogenaamde bay. Het mooiste van deze duik was eigenlijknog wel dat Aart in eens boven me lag te spartelen. Ik maar signalen van 'kom naar beneden'. Bleek dat ie zijn gewichten was verloren en als een gek omhoog geschoten was, en dus ook niet weer naar beneden kon. Ik zou ze wel even ophalen maar bleef bijna op de bodem liggen met 3 extra kilo's. Al met al is het goed gekomen, en was het uiteraard lachen gieren en brullen tijdens de nabeschouwing! ;)Die avond vertrokken we met een nachttrein naar Ho Chi Min City. Was niet een erg relaxte reis maar het bracht ons er wel.. Door een vrouwtje die we kenden van onze favoriete restaurant/bar in Nha Trang werden we in de door haar betaalde taxi downtown afgezet en hadden we a snel een lekker hotelletje te pakken.

Richard, Aart, Jappie en ik...Ready to dive!
En te waterr!

Gelijk maar weer aan de regelen een en 3 uurtjes later (8 uur in de morgen) stapten we in een busje opweg naar Cu Chi. In Cu Chi is een soort van 'museum' over de Vietcong. Na een leuke introductie (erg gefocusd op de domheid van Amerikanen) gingen we de 'achtertuin' van het park in. Al snel stonden we met de groep om een geheim luikje heen, wat volgens de gids een geheime ingang was van een van honderden tunnels van de Vietcong. Het zag er niet echt uit alsof er ook maar iets groter dan een kat doorheen paste maar al snel vouwde de vietnamees zich zelf er door heen. Ook wij mochten aan de bak en daar waren we achteraf niet zo enthousiast over dan we voorheen dachten. Het luikje was geen probleem maar de tunnel was pikdonker, heet en verschrikkelijk klein. Toen ik halverwege even een foto zou maken kwamen er ineens een aantal vleermuizen op het licht af tollen en omdat er simpelweg weinig ruimte was hadden we ze geregeld in de haren. Niet echt relaxed... Daar komt bij dat er ook nog eens een paar listige afslagen in zaten. Ben erg blij dat ik het heb gedaan, en heb ook echt respect voor de Vietcong gekregen... Die boys zaten hier dag in dag uit in te broeien.

Verderop kropen we ook nog door 'verlichte' tunnels en werd ons geleerd hoe de Vietcong bommen van de Amerikanen hergebruikten voor wapens. Ook de talloze 'boobytraps'werden in geuren enm kleuren verteld. De finish was een ware knaller voor de andere boys. Met echte oorlogsgeweren kon er worden geschoten, en de boys knalden er op los op jacht naar souvenirs/rpijzen. Helaas tevergeefs...

Mijn beste Vietcong-imitatie!

Rico bijna klem in de tunnel...
Amerikaanse tank..
Boobytrap...
Rico aan het schieten..
en nog zo'n tunnel moment! ;)

Na ons middagdutje hebben we de avond nog doorgebracht in een barretje. Laat werd het echter niet want in de ochtend knalden we met een touringcar opweg naar Cambodja. Na 3 uurtjes hobbelen stonden we op de grens en wij moesten als enigen van de groep naar binnen voor ons visa. Na de trage afhandeling van dit proces was de bus ineens weg. Sta je dan... Vanuit niets verschenen vier van die scooterboys en die wisten waar we heen moesten. We waren allemaal toch wat afhoudend maar uiteindelijk besloten we toch maar achterop te springen. 5 kilometer verderop kwam de bus in zicht en de andere inzittenden was rustig aan het lunchen.. Lekker vaag...

Onderweg kon je toch wel weer zien dat je in een ander land was. Ten eerste al met dat gekke handschrift, soort van Arabisch en de mensen zijn hier iets donkerder. Daar komt bij dat het langs de weg een dikke bende is en er zo nu en dan een koe dwars door de straten dendert. En dna heb ik het nog niet eens over de naakt rondrennende kids en de onsmakelijke dingen die ze hier eten als snoepgoed, lees: spinnen en krekels!..

Hello Cambodia! Dikke koe op straat!
En dikke krekels te koop! :(

In de hoofdstad Phnom Penh jumpten we achter in tuktuks (scooters met een bakje er achter) en hadden we een mooi hotelletje te pakken. Deze bazen konden uiteraard van alles voor ons regelen en al snel hadden we onze bus tickets naar Siem Reap te pakken. En daar zijn we nu dus... Na een 6 uur durende rit met best vette landschappen om ons heen hadden we een tuk tuk boy die met onze namen op een briefje stonden te wachten... Ideaal natuurlijk..

Die boys dropten ons bij een relaxt hotel en ze wilden ons de volgende dag graag rondrijden in Angkor Wat. Wij hadden een vroege start rond 7 uur in gedachten, maar de tuktukboys adviseerden 5 uur... :s

Wij dus vanochtend erg vroeg uit de veren en achterin de tuktuks. Nog even een kleine introductie, The Temples of Angkor Wat is het grootste religieuze tempel complex van de wereld en het achtste wereld wonder, gebouwd in de jaren 1200-1300! Kortom, achterlijk veel tempels en buddha's! ;) De eerste tempel was de beroemdste, Angkor Wat zelf. Was wel een erg mooie tempel maar het liep al snel storm met de toeristen. De Angkor is ook echt super groot en het wandelen rondom/in was wel bijzonder...

Angkor Wat

...

in angkor..
rondom angkor
close up versiersel in angkor
Angkor Wat?
Na ons ontbijt gingen we na de tweede, en in mijn ogen de mooiste, Angkor Thom. Deze zag er ook veel ouder uit en in alle pilaren zaten grote buddha koppen verwerkt... Het was hier ook veel rustiger. Vond dit wel indrukwekkend zeg... De derde tempel was redelijk vervallen inmiddels en was ook vooral in de weer met de natuur... Extreem grote bomen en hun wortels gingen dwars door de tempels heen. Echt nice...

voor de Angkor Thom. Angkor Thom..
Hello Kingsize BUDDHA! NIce...
in thom..
thom vooraanzicht
andere templetje...

een veel te grote boom over de tempel heen.
...
Buddha Sicco
Aart en Jasper met hun Tuk Tuk.
Onze schipper..

Tsja, daar stonden we dan, 9 uur s'ochtends en we hadden de mooiste temples al gezien. Het kon dus alleen maar minder worden en de zon begon inmiddels ook leuk op te warmen. Onze tuktuk boys kkwamen met ideeen en een daarvan kopten we met succes binnen. We gingen nog een paar tempels bij langs en dan naar de 'floating city'. Na een leuke scenic drive in de zeer comfi tuktuks stapten we in een boot met een schipper van een jaar of 8! De kleine boy voer ons feilloos door het Venetie van Cambodja. Iedereen heeft hier een woonboot al dan niet een praam met een bamboe hutje. Was echt super leuk om te zien. Ook echt alle faciliteiten waren aanwezig. Varende supermarkten, scholen, kerken en zelfs een drijvend basketbal veld. Voor de lunch gingen we naar de fish-farm. Daar lagen ook nog een paar dikke krok's te zonnen en de kleine jochies op de foto liepen daar heen en weer te rennen met dikke slangen in de nek alsof het sjaals waren. Dit was 'Jungle Book' in real life...

floatingcity... Let op de aandrijfas van die boot... te vet!
mowgli's!
Croc!
bamboo hut omringd door pompebleden! ;)
Hardwerkende vrouwtjes...

Vervolgens weer terug naar het 'vaste land' en weer met de tuktuk naar het hotel gebracht. Erg mooie dag gehad, maar ook wel vermoeiend. Morgen gaan we weer terug naar Phnom Penh om de volgende ochtend naar Bangkok, Thailand te vliegen.
Vanaf daar splitsen we de groep op. Aart's zus komt over voor vakantie en zij tweeen en Jasper gaan de jungle van het noorden in. Richard, Marnix (die 1 juli aankomt) en ik zullen er met zijn drieen op uit. We meetten elkaar weer op de beroemde eilanden van Thailand, Ko Phag Nan, Ko Samui. Hier zullen we van de partij zijn tijdens fullmoon partys! Na dat feestje moeten we snel door naa Kuala Lumpur, Maleisie en dan door naar Singapore, om vervolgens huiswaarts te keren. Gaat snel nu...
Volgende blog zal halverwege Thailand zijn, tot dan, en sowieso tot snel! Bedankt voor de reacties en mailtjes, keep it goin!
Xx Sicco
Hioeronder nog twee filmpjes, de bovenste over een krekel eter in Cambodia, de ander over verkeersdrukte in Nha Trang.. ENjoy!





woensdag 18 juni 2008

Fillipijnen!

Halloa!

Inmiddels zijn we al weer twee landen verder, en staan we al in dew kwartfinale! Hier de verhalen over een sprankelend Nederlands Elftal en mooie dagen in de Filipijnen.

Vanuit Jakarta gingen we s' cohtends extreem vroeg naar de airport, omdat de taxichauffeur ons vertelde dat het gemiddeld 3 uur duurde om op de airport te komen. Al met al zaten we na een half uurtje op de airport en waren we dus knap sauer, aangezien we nog 2 uren langer in bed had kunnen liggen.

Met AirAsia vlogen we naar Batam, een klein eilandje vlakbij SIngapore, wat nog steeds INdonesisch grondgebied is. Vanaf daar pakten we een ferry en betraden we per boot Singapore. Na 2 a 3 weken in mindere luxe te hebben geleefd, is het toch in een keer wennen als je in Singapore iedereen met dure kleren, telefoons, I-pods, PSP's, en draagbare dvd-spelers rond ziet lopen op de hypermoderne stations!

In Singapore moesten we de nacht doorbrengen en de volgende dag vlogen we dan om 8 uur s'ochtends naar de Filipijnen. Tsja, wat doe je dan, aangezien het Nederlands Elftal om kwart voor 3 snachts aan de aftrap staat? D eboys kozen ervoor om de tassen te droppen op het vliegveld en toen de kroeg in te duiken. Na een uurtje hadden we eindelijk een kroeg te pakken die ook het Nederlands Elftal uitzondt. Ideaal...!

Om 9 uur begonnen we al te pilsen en gehuld in Oranje zat het tempo er aardig in. Tijdens de saaie Fransen ging het ook rustig door dus je kunt bedenken dat toen de klok kwart voor drie sloeg, dat het zicht al niet al te scherp meer was. Nou, en dan zulk voetbal! We gingen daar echt helemaal los met zijn drieen en idereen wilde met ons op de foto. We hadden ook de dikste lol met onze Italinaanse mede kroeg bezoekers! Echt een super mooie avond natuurlijk... 3-0!
Vervolgens zijn we toch nog beland op het vliegveld en hebben we zelfs onze vlucht nog te pakken gekregen. Had niemand op gerekend! ;)

Wij met de medewerksters! ;)
...
pfff! Italiaantje! ;)
3-0!!!
Toen de piloot de landing aankondigde verheugden we ons al op het feit dat we in een uurtje een bed zouden hebben. Maar voor we het wisten stonden we al aan de grond en was het toch verrassend kaal om ons heen, en dat voor een stad met 11 miljoen inwoners! Wij eens vragen hoe en wat, bleek dat we 2 uur van Manilla er uit waren geknuppeld! Mis! En we waren al bekaf... Vervolgens bleek onze enige optie de bus. Maar we moesten eerst nog geld hebben. Wij half Angeles door maar geen bank die onze Maestro's accepteerde. Daar komt bij dat het smerig heet was, we vrijwel 48 uur zonder slaap waren en ook nog honger hadden. Geen goede combi, en dat betekent korte lontjes... Als dan ook die straat kids je aan de broekspijpen beginnen te trekken om geld dan denk je helemaal van 'OPZOUTEN'! Uiteindelijk toch nog ergens een pinautomaat leeg kunnen trekken en met de bus werden we naar Manilla gereden.
Nou daar schrokken we toch best van... Zoveel krotten wijken en gewoon echte daklozen die in kartonnen dozen leefden... En met 11 miljoen mensen, heel veel auto's en geen tot weinig voorzieningen krijg je een smerige stad als gevolg. Aart heeft 2 nachten niet kunnen slapen omdat ie zo'n joch van 12 midden op straat een dikke drol zag leggen! En dat is gewoon een soort van normaal hier! Echt raar zeg... s'Avonds voelde ik me ook echt nul op mijn gemak op straat, je bent duidelijk de enige blanke en de straatkids sprinten op je af en hangen aan je broek of slaan je om je aandacht!
In Manilla hadden we wel een mooie hotelkamer te pakken in een veilige buurt. De volgende dag zijn we naar de wijk Intramuros geweest, waar een fort moest staan een heel veel oude architectuur. Achteraf was dat niet zo bijzonder, en het was veel te heet. Op de namiddag zijn we nog een biertje gaan halen in een wijkje dat bekend stond om zijn restaurantjes. Donderdag gingen we gelukkig weg uit Manilla. Het stinkt er 24/7, hangt een grijze smog wolk boven, is 35 graden en zweterig heet en niet echt veilig. Ben toch echt blij dat ik het heb gezien, maar ook blij dat we weer door gingen.
krottenwijken in Manilla
zomaar een straat in Manilla
openbaar vervoer busjes! ;) Dat was dan wel weer vet!
We vlogen s'ochtends vroeg naar Cebu, wat op een uurtje zuidelijk van Manilla ligt. Daar is het toerisme enigzins aangetrokken en dus is het allemaal ietwat meer westers en zijn de mensen vriendelijk. We hadden een arsenaal aan witte stranden en resorts voo rhet uitzoeken, en onze keus viel op het plaatsje Moalboal, vooral om zijn hoogaangeschreven duikspot. Na aankomst hadden we al snel een taxi deal te pakken en na twee uurtjes slingeren door het binenland van Cebu waren we in Moalboal. In eerste instantie leek het erg rustig en wisten we niet echt of we nou een goede keus hadden gemaakt of niet.

sunset Moalboal

etentje, een van de vele! ;)

10 minuten later!
En nog wat later! ;)
We namen een hotel kamer met alles er op en er aan voor 5 euro de neus en genoten van goedkope San Miguelletjes (biertjes voor 30 cent). Al snel wisten we dat we een soort van probleem hadden, aangezien we niet heel ruim in de Peso's meer zaten en er in Moalboal geen pinautomaten waren te bekennen. Dus Aart en ik de volgende dag een schakel brommer gehuurd en op naar Car Car, waar de pinautomaten zouden zijn. Na een 2 uur opgevouwen te hebben gezeten op het super snelle brommertje werden onze Maestro's niet geaccepteerd. Moesten we nog een uur doorknallen. Uiteindelijk zijn we 5 uur onderweg geweest en waren we ook leuk 'bijgekleurd'.

Basketbal veldje waar de locals iedere avond los gingen. Basketbal is BIG in de Filipijnen.

Voor de volgende ochtend hadden we een duik geboekt bij Nelson, de locale Filipino met zijn duikschool. Om 9 uur stapten we op zijn boot, wat meer gemotoriseerde kano's met steun balken zijn, en voeren we naar Pescador Island. Daar hebben we met zijn drietjes en instructeur Benjim een erg mooie duik gehad, en gingen we ook zonder pardon naar 28 meter diepte! We zagen nog wat hippe vissen en ik vestigde een persoonlijk record door 45 minuten onder water te blijven en met nog steeds 70 bar in mijn tank. Normaal kom je met 50 bar omhoog, dus ik had de 50-55 minuten kunnen halen! Toch nice...

We voeren terug naar Moalboal en verwisselden de tanks. Letterlijk 50 meter van de kant doken we er op nieuw in en Benjim beloofde schildpadden. Nog geen 3 minuten later lagen er twee van die dikke schildpadden te chillen. Wij ze een beetje wakker maken en foto's maken, en hij zwom heel rustig om ons heen. Was echt super speciaal.... We konden hem aaien en alles, het maakte hem allemaal niks uit... Super vet! De rest van de duik was ook vet, maar na 3 minuten was het iegenlijk al gemaakt...!

Onze 'private' beach!

Met trapje het water in!

vanaf de boot...
Aartinho
De boot/kano! ;)
super helder water!
En tsja wat hebben we verder nog gedaan in het pitoreske Moalboal. Onze dag indeling was vrijwel dit. Uitslapen, lekker ontbijtje mee pikken in een van 20 restaurantjes, chillen en snorkelen op het strand, lunchen, wederom chillen, hevige poolcompetities uitvechten in de stamkroeg de Chili bar en in de avond voor een sunset-diner gaan om vervolgens nog een paar San Miguelletjes te drinken. Was toch echt wel een weekje relaxen...
Het leuke van Moalboal was dat de mensen super vriendelijk waren en je allemaal goedemorgen groeten. Ze waren ook oprecht blij met het bezoek aan hun restaurantje en als je dan ook nog eens 20 cent fooi gaf dan was het helemaal fantastisch. Echt leuk dorpje...In Moalboal zijn vrijwel alleen resort/hotels en duikscholen. Ook veel oude Duitsers proberen hier hun heil te zoeken. Een van die Duitsers was Jochen, een vent die me totaal niet aanstond maar er wel voor zorgde dat we het Nederlands Elftal op een groot scherm konden zien! Het was dan wel een dag later uitgezonden in de Filipijnen maar gelukkig hield iedereen zijn mond over de uitslag. Wij gingen net als in Singapore helemaal uit ons dakje, ook al hadden we het toch wel wat zwaarder te verduren met de Fransen. Maar ach ja, 4-1, met super mooie doelpunten, je hoort mij niet zeuren!
Na de fantastische overwinning zijn de lokale discotheek in gedoken, waar al de hele week over werd gesproken. Toen wij binnen kwamen met ons blanke koppen stonden we gelijk volop in de schijnwerpers! Uit alle hoeken en gaten stormden de vrouwen van alle leeftijden op ons af!! Whaha... Zit je met van die 40 jarigen op gescheept. Na een tijdje hadden de boys ze vakkundig afgeschudt en kwamen we een 12 jarig joch tegen. Echt een mooie gast, en voor ik het wist heb ik met hem, zijn nichtje en kleine zusje staan dansen! Echt super grappige kindjes! Op een gegeven moment hadden Aart en Jasper ze op de nek hangen... Echt super grappige avond. Van 2 tot 70 jaar was van de partij! Zeer memorabel!

wij en de 12-year old! Ik en mijn fans! ;)
op de nek!

Na 5 dagen chillen zat onze super mooie tijd op de Filipijnen er op en vlogen we vanaf Cebu terug naar Manilla. Ondanks dat het weekje Filipijnen een luxe vakantie was, denk ik toch dat we een degelijk beeld kunnen vormen van de Filipijnen. De steden zijn arm, groot en erg ranzig. De gebieden waar weinig mensen wonen zijn gewoon erg mooi. Maar het contrast is veel te groot en ik denk ook dat het in die steden altijd een bende zal blijven!

Op Manilla airport sloot Richard zich ook aan bij de groep. Hij was al 35 onderweg, vanaf Sydney, naar Taiwan, naar Hongkong en naar Manilla. Hij was aardig brakjes maar het was een goed weerzien. Nadat we in hadden gechecked bood een vrouwtje ons een super deal aan. Voor 8 euro konden we alles eten en drinken in de Manilla lounche! Dat kon uiteraard makkelijk uit voor ons en de 2 en half uur wachten waren zo voorbij... 10 minuten voordat we vlogen liepen we richting de gate en ploften we in het vliegveld. Met slechts 26 man! Echt uniek, en we konden dus mooi lang uit. Het zicht als je door de hoofdstraat loopt! ;)
Lekker restaurantje
op 50 meter van hotel kamer!

Gisteravond vanaf het vliegveld gelijk naar een hotel gereden en daar waren we nog geen minuut binnen of Nederland - Roemenie begon. Was niet zo sprankelend deze keer, maar ook Nederland-B doet leuk mee...

Dus, nu in Vietnam, waar we een week zullen blijven. Overmorgen vliegen we van Hanoi naar Nha Trang, in het zuiden. Daar waarschijnlijk ook nog even duiken en hier een daar een party bezoeken. Vervolgens naar Ho Chi Min City en dan op naar Cambodja! Goede vooruitzichten dus!

Tot snel, en bedankt voor de reacties! Xx Sicco