Een hele periode met vakantie en allerlei andere tripjes achter de rug, dus hierbij weer een nieuwe blog! De laatste keer dat ik een blog schreef, stond ik op het punt om naar Puerto Escondido te gaan voor een fantastische surftrip. Voordat we de bus in doken, was er eerst nog een ceremonie op de Tec, waarbij 1000 man salueerden tijdens het volkslied, en waar de oude vlag werd verbrand, en de nieuwe werd gehezen. Toch bijzonder om mee te maken, en te zien hoeveel respect er is voor het land. In Nederland was er altijd wel een puber geweest die de rust had verstoord.
Met volgepakt backpack zijn we als een haas de taxi in gedoken, en op de bus naar Acapulco gestapt. Hier hadden we (na 5 telefoontjes) slechts 1,5 uur om naar een ander station te gaan, en daar de bus te pakken. Na een ware streetrace naar het andere station, bleek er überhaupt geen bus te zijn om 20.00 uur, maar om 23.00 uur. In principe 10x beter, aangezien we dan ook niet midden in de nacht aan zouden komen in Puerto. Hierdoor was er tijd om een lekker sunset diner mee te pakken aan het strand van Acapulco.
vlnr: Laura (Fr), Carl (Dui), Kevin (Fr), ik, Marten, Dave (Dui) en Manon (Fr)
Acapulco
Sunset dinner in Acapulco
Met een paar 'slaapmutsjes' op, ging de busreis naar Puerto best wel voorspoedig. Toen ik hier met Jordi heen ging in Juli, heb ik namelijk de hele nacht overgegeven door de hobbelige, kronkelroute. Dit was weliswaar een beetje een andere route, en mijn 'laat-me-asjeblieft-niet-kotsen-pil deed zijn werk! :) Pfieuw!
Zodra we een slaapplek te pakken hadden, duurde het niet lang voordat Carl-Philipp en ik een surfboard te pakken hadden, en te water gingen! Wat een verschil met vies Acapulco, en wat een heerlijke golven! Nadeel was echter wel dat we de breaks niet alleen hadden, maar dat er altijd wel zo'n 10-20 anderen waren. Om een beetje meer ruimte te hebben, gingen Carl en ik dan ook elke dag om 6.30 in de ochtend surfen.. Fantastisch om met sunrise te surfen, maar alsnog was het druk! :S In het kader van ongelukken voorkomen zijn er een paar regeltjes met surfen, en de belangrijkste is dat als er al iemand in de golf zit, dan ga je er niet ook in. Het is dus echt vechten voor je goede positie, en je moet zo nu en dan wat risicos nemen om de beste spot te hebben. Dat kostte me dan ook weer twee surfboards.
Ready to hit the waves!
Eerst beukte ik, tijdens een set van hele dikke golven, zonder dat ik het doorhad, de onderkant van een surfboard aan gort. Ik had het totaal niet door, en was dan ook verrast dat de lekkerste surfchick op me af kwam peddelen met wat vragen. Toen liet ze me haar kapotte board zien, en zei ze dat ik het was geweest. Mis! Niks geen romances, puur zakelijk. Ik zou en moest haar helpen betalen. Toen er wat locals bij kwamen en een piepklein oranje verfpuntje in haar bord vonden (mijn kleur), was er voor mij geen ontkomen meer aan. Uit ervaring met surfboard breken, was ik bang dat het een dure grap zou worden, maar het viel mee gelukkig. Elk 6 euro, en mijn vijanden waren weer vrienden! :) Van romances is het ook niet gekomen, aangezien het haar vriendjes bord was! ;( Later die week vloog ik nog een keer bij de rotsen op, wat mijn bord ook niet goed deed...
Chillend in de Jacuzzi op t dakterras!
Na de eerste dag zijn we verhuist naar een ander hostel, aan het strand. Dit was echt een super chille plek, waar we dan ook de rest van de week zijn gebleven. Het had lounge areas, outside shower, dakterras met lounge banken, hangmatten en jaccuzi! Daar boven op was nog een uitkijktoren gebouwd, met fantastisch zicht op de golven en de zonsondergang! Paradise! Uiteindelijk waren we met 11 studenten in totaal, en dat was super gezellig. Iedereen een keer boodschappen doen en of koken, en voor de rest deed iedereen lekker zijn ding! Super!
Kokosnootje slurpen! :)
Op het strand waren Carl en ik een keer in goed Engels aangesproken door Omar, een local die fishing trips organiseerde. Ik was in eerste instantie niet overdreven enthousiast, omdat ik elke minuut in het water wilde liggen, maar Omar wist het allemaal zo mooi te vertellen, dat ook ik enthousiast werd. Ook alle anderen waren enthousiast, zodoende pikte Omar ons om 6 uur 's ochtends op en reed ons gelukkig via een coffee-shop, naar de haven.
Marten om 6 uur 's ochtends achter in de pick-up truck van Omar
In twee boten gingen we de zee op, opzoek naar alles wat in de zee leefde! We hadden met strootje trekken twee groepen gemaakt, en de groep die de grootste vis had gevangen, was winnaar, en hoefde het diner niet te betalen. De vis die we vingen, werd namelijk door een restaurant bereid voor een luttele 3 euro! Een leuke uitdaging die iedereen wel aandurfde. Na een klein half uurtje varen hadden we voor het eerst beet, en ik was niet te beroerd om die haai er even uit te slingeren. Na 5-10 minuten martelen, met een vrij sterk beest, kwam er een tonijn te voorschijn van zo'n 80 centimeter. Verrassend sterk die beesten! Met een klap op zijn bakkes van de schipper was de eerste vangst gewaarborgd en onder in de boot gemieterd! We konden het niet laten om de andere boot te bellen, en te vertellen dat het 1-0 stond! De schipper was ook super enthousiast dus dit ritueel was super mooi.
Niet veel later zag we wat vogels rond vliegen, wat duidt op een groep vis. Dichterbij sprongen er ineens ook dolfijnen in het rond! Super vet! Wij daar wat door die schol vis heen varen met de hengels uit, en de dolfijnen zwommen en sprongen voor onze boot uit, jagend op diezelfde tonijn. Er was amper tijd om het hele schouwspel te beleven, aangezien er drie hengels tegelijk om aandacht vroegen. Als gekken werden de tonijn binnen gesleept, en we waren vol zelfvertrouwen dat de overwinning niet meer aan onze neus voorbij ging.
Dolfijnen aan het jagen op ons tonijn!
Happy Fisherman-look after first fish! :)
:)
Echter, na een tonijn of 15, wilden we toch wel graag een andere vis vangen. Behalve een rood, geel of blauw vin-tonijn, hadden we nog niets anders gezien. Voorzichtig krabten we eens achter ons oor, en dachten dat het misschien voordeliger voor ons zou zijn als we het totaal aantal meters vis als maatstaf hadden genomen, in plaats van de grootste. De schipper had inmiddels wat groot aas overboord gegooid, en nu kon het niet lang meer duren dat we de dikke jongens zouden vangen. Na een half uurtje varen, en geen enkele keer beet te hebben gehad, waren we allemaal zo vroeg geworden, dat we allemaal in slaap waren gevallen. Toen ik na een half uurtje weer wakker werd, hadden we wel beet, maar het was geen vis deze keer. Dikke zeemeeuwen zaten op ons aas te duiken, waardoor de hele vismissie mislukte. Eeuwig zonde, en we kregen sterk het gevoel, dat het diner voor ons rekening was.
Op de terugweg, zagen we nog veel schilpadden, en onze schipper dook vanaf de boot boven op de schildpad! Awesome, en al snel lag ik naast hem voor de foto sessie. Ik moet zeggen dat het aardig zwaar was om het hoofd boven water te houden met een tegenstribbelende schildpad!
The losing team! :(
Terug in de haven wist ik vrijwel gelijk dat het mis was. De andere groep stond in een frapant rijtje opgesteld op de beach, te kijken hoe ik met 8 tonijn in mijn hand het sttrand op waggelde.. Toen ik dichterbij kwam, stapten ze triomfantelijk opzij, en zag ik tot mijn verbazing een 2 meter lange vis! Putain de merde! Echt een dikke unit, en wij kwamen aankakken met een 80 centimeter dikke tonijn! We hebben het nog lang moeten horen, en nog steeds! 'But afterall, we cought the biggest fish!' Bah! Het diner was, ondanks dat ik niet een visliefhebber bij uitstek ben, fantastisch! :)
Met 2 meter sailfish! :)
Na de fishing adventures, zijn we naar een baai geweest, Playa Carrizalillo! Echt super baaitje, waar we met zijn allen ook nog een paar golven hebben gepakt. Geslaagde dag!
'Playa Carrizalillo'
Ondertussen had ik na mijn gebroken bord, een super klein bord gekregen. Reggy, de surfshop boss, had me zien surfen, en zei dat ik het wel aankon. Ego gestreeld, maar ik was zelf nog niet zo zelfverzekerd of dit ging lukken. Maarrr, Reggy had er inderdaad wel aardig kijk op, want met het nieuwe bord ging ik super lekker! Het bord manoeuvreerde super snel en licht, waardoor ik echt snel een betere surfer werd! Helemaal gelukkig werd ik er van, aangezien ik nu echt dikke golven reed, en het op echt surfen begon te lijken! Adrenaline gierde door mijn lijf, en ik was niet meer uit het water te slaan. Helemaal super was dat Carl helemaal into de fotografie is, en een dikke zoomlens heeft. Hij heeft dan ook super vette foto's gemaakt! :)
:)
Via via had ik een tip gekregen dat er een moeras dichtbij was, waar je een vette kano tocht kon maken. Met Marten, Tobias en Carl stapten we in de taxi, en na een half uurtje kwamen ergens midden in het bos uit, waar een oude Mexicaan ons wist te vertellen dat we niet konden kayakken, omdat het off-season was. Maar hij wist nog wel een andere plek. Dus wij daar weer heen hobbelen, maar op een gegeven moment was de taxi chauffeur ook een beetje verdwaald, en dus vroeg ie een boertje op een trekker waar die moest zijn. Die zij gelijk van volg mij maar, en na 10 minuten werden we de taxi uit geknuppeld, bij de boer op het erf. Nog steeds geen idee van wat er gebeurde, maar het werd al snel duidelijk. Er werd een gamele kar achter de tractor gekoppeld, 4 tuinstoeltjes achterop, en we kregen een verrekijker en een vogelboek in de handen gedrukt. Het boertje, een jaar of 65, zei; 'This is my job', en tot zover reikte zijn engels ook! ;) Ik bladerde eens door het vogel boek, en zag zowaar echte eenden, reigers en wat koolmeesjes. Wat een flop!
de 'tour' wordt voorbereid!
Totdat de beste man het woord 'Crocodillo' zei, en toen waren we om. Verbaasd over de aanwezigheid van krokodillen hobbelden we zo'n 20 minuten achter op de tractor. Na een kleine boswandeling, vertelde de plaatselijke Steve Irwin ons ineens; 'Vanaf nu complete stilte, en als er een krokodil ligt, of op ons af komt, ga dan plat op de grond liggen en bescherm je hoofd, ik regel de rest'! Uh ja, deal! De beste man had echter alleen stok om ons te beschermen!
Gare boot!
Na kleine wandeling zagen ons fantastische boot, waarmee. Helemaal vol met regenwater en bladeren, en aan de kleur te zien, lag het er ook al even! ;) Hij begon vol enthousiasme met putten, en wij keken voorzichtig vanaf de steiger toe of we ook wat krokodillen zagen. En alsof ze onze aanwezigheid voelden, onder alle bosjes kwamen grote kroks zwemmen! Het gare bootje was inmiddels 'schoon en leeg' en we peddelden over het kleine meertje. In totaal waren er zo'n 8 krokodillen om ons heen, waarvan de grote joekels zo'n 4 meter waren. En dan te weten dat er zo'n 200 krokodillen zitten, en dat die dus allemaal onder ons bootje lagen! Pfieuw! Het was serieus best wel spannend, maar zeker een coole ervaring!
Aah!
De rest van de week ging zo'n beetje iedereen terug naar Cuernavaca, en bleven Carl en ik over om te surfen. Helaas, hadden we beide in een verkeerde burrito omgehapt, en was ons maagje ietwat overstuur. Doe daar een ongezonde dosis zeewater bij, en je voelt je niet al te lekker. Een beetje jammer, maarja!
Uiteindelijk hebben we wel een topweek gehad, met zon, zee, strand, surfen, vissen, krokodillen, bier, feestjes en leuke mensen om ons heen!
strand Puerto
Vanaf uitkijktoren van Hostel gemaakt! Paradijselijk toch?
Chillout lunch area in hostel
Een van de zes honden van het hostel
Typisch beeld in Puerto. Kids die al van jongs af aan surfen en super goed zijn! :)
Terug in Cuernavaca, wachten vrijwel gelijk de nieuwe examens op ons. Uiteindelijk hadden we niet al te veel achterstand op gelopen, en was alles snel op orde. Ook de tentamens zijn weer goed gegaan, bijna alles op 90% gehaald (op een schaal van 0 tot 100%). In het weekend, waar eigenlijk gestudeerd moest worden, ben ik met een groepje naar Mexico City (ook wel DF genoemd, naar Distrito Federal) geweest. Op zaterdag ochtend zijn we eerst naar het Archeologisch museum geweest (Ja, was niet mijn idee :)). Dit was wel een beetje interressant, maar na anderhalf uur door een museum sjokken ben ik der vaak wel flauw van. ;)
Mexicaans ritueel; Al muziek spelend, op de kop hangend rondjes naar beneden draaien tot dat het touw volledig afgerold is! Duizelingwekkend!
Cultuursnuiven
's Middags zijn we naar Xochimilco geweest. Hier zijn 3 of 4 jaar geleden ook opnamen gemaakt voor 'Wie is de Mol?' (Het seizoen met Dennis Weening als mol) In dit Oude Venen achtige moeras gebied zijn op een mooie dag, super veel bootjes. Helaas was het een beetje bewolkt, en waren er slechts enkele bootjes aan het varen. Sommige boten verkopen drank, anderen zitten vol met Marriachis (dat zijn Mexican in traditionele kledij die liedjes zingen met gitaar etc). Normaal dus een super gezellige aangelegenheid, maar nu helaas niet zo druk!
Xochimilco party boats!
Marriachis die een liedje voor ons speelden
Zaterdag avond zijn we met zijn allen opstap geweest in Mexico City, om na een paar uurtjes slaap in de bus te stappen naar Teotihuacan. Dit is een tempel complex net buiten DF, en het heeft veel gelijkenissen met de Egyptische Pyramides. Teotihuacan is hierdoor wel een enorme toeristische trekpleister, en het was dan ook echt niet meer hoeveel mensen er waren! Er stond notabene een wachtrij voor de Piramide om hem te mogen beklimmen! De hele charme was er voor mij af, dus ik vond het niet zo bijzonder, terwijl dat het eigenlijk wel moet zijn.. Na een kleine fotosessie en een wandeling vonden we het ook wel goed, en hebben we ons slag geslagen bij de souvenirshop. Wel een mooi weekendje, ondanks dat het 5-10 graden kouder was in DF, en ik alleen een tshirt en korte broek mee had! Brrr!
Teotihuacán
Kea, Kevin, Eva, ik, Dave en Manon voor de Temple of the Sun.
Eva en ik onderweg naar de top!
Halverwege...
Uitzicht op Tempel of the Moon
Mexicaan met Nederlandse vrienden met machtig shirt! :)
200 man die vechten om een foto op de absolute top! :(
Afgelopen week dus weer opnieuw tentamens gehad, en zoals gezegd loopt dat allemaal wel aardig op rolletjes. Zonder al te veel studeren, blijven de hoge cijfers maar binnenstromen, dus dat is wel erg relaxed. Ik denk dat ik volgende week dan ook maar weer even op vakantie ga! ;) *Slaat zijn Lonely Planet open voor de volgende bestemming!*
Afgelopen vrijdag hadden we weer een groot huisfeest. Was een erg mooi feestje, dat eindigde in een massale 'we gooien iedereen in het zwembad'. Ik bleef lang droog, maar uiteindelijk was er geen ontkomen aan! ;) Na een uurtje of 4 slaap, zijn we in de bus gegaan naar El Rollo, het grootste waterpark van Latina America! Dit park had echt super vette glijbanen, en we hebben ons hier dan ook prima vermaakt. Favoriet was de Tsunami, waar je een soort bak gaat zitten en dan wacht tot een enorme bak water je met rotgang wegspoelt. Super om je weer een dagje 10 jaar oud te voelen.
's Avonds was er 'the party of the year'! Een rijke kerel, zoals zovelen hier oo Tec, had een verjaardagsfeestje en nodigde heel Tec uit. In een grote tuin waren zo'n 500 man, en dat was een erg geslaagd feestje. Na twee dagen feesten, en als een kind door een waterpark rennen, werden we gister rond 3 uur pas wakker! :)
Vandaag staat er echter veel op het programma. Morgen is namelijk Dia de Naciones, wat inhoudt dat alle exchange students eten bereiden wat typerend is voor hun land. We hebben allemaal een stand, en der zal een jury oid komen om de winnaar te bepalen. En nu komt het, de winnaar krijgt punten die je kan toevoegen aan een vak naar keuze! Te gek voor woorden natuurlijk, maar t zou wel lachen zijn als we wonnen. Dus zometeen gaan we oliebollen maken, en stampot spruitjes! Iedereen is benieuwd of het uberhaubt gaat lukken, en wat de Mexicanen er van vinden!
Dat was em weer, tot de volgende blog en bedankt voor de reacties in alle vormen!
Hasta luego amigos! X Sicco
Hieronder nog twee filmpjes van het waterpark! Super vet! :) *niet mijn filmpjes btw!*
