We live in the dream....

G'day mates,

Ik ben weer aan het vaste land, nouja, aan het vast eiland dat Australie heet na 3 fantastische dagen op zee. Ik zit hier nog wel te schudden als een dolle moet ik zeggen, van al die deining...

Zaterdag ochtend zijn we begonnen met onze cursus. We werden om half 8 opgepikt door een busje van CDC, (cairns dive centre). We gingen naar de shop en daar ontmoetten we onze duik groep en instructeur. In onze groep waren een Duits stel van 24 en een Canadees stel van rond de 30. Waren wel relaxte lui dus dat kwam goed uit. Onze instructeur was een Engelsman die sinds 8 maand in Australie woont nadat hij een aantal jaar geleden als backpacker rond trok door dit prachtige land. Adam Morandini was zijn naam en het was een fantastische leuke gast, die erg goed en duidelijk zijn les gaf, zowel theorie als praktijk en altijd rustig bleef. En ten tweede hebben we ontzettend met hem kunnen ouwehoeren en hebben we veel gelachen. De voorbode voor een sfeer, lijkt mij... Adam zei altijd over zijn baan, dat hij in een droom leefde, dat gevoel wilde hij ook zeker overbrengen op ons en dat is gelukt ook. Mijn naam hier, Sicko, zoals mijn vrienden al vermoedden, is om je dood te lachen. Overal waar ik me voorstel moet ik het aanhoren, maar ik kan er om lachen. Tijdens de trip kreeg ik een lunch pakket met de tekst, "Zolang je naam maar niet is wie je bent", oftewel, de gestoorde... Lachen natuurlijk. Adam heeft ook vaak de Crazy Dutchmens en de Sick Dutchmen laten vallen. maar de manier waarop, was een en al humor...

Een voorbeeldje van extreem helder water, met de grote vissen die je zo kunt zien.

Maar goed, back to basic. We gingen naar het trainingszwembad en hebben daar heel wat uurtjes DVD gekeken over duiken hoe en wat e.d. Ook hadden we theorie en voor die avond hadden we 125 vragen huiswerk mee gekregen. Dus wij 's avonds aan de studie in het hostel. Was wel grappig opzich. De vragen waren niet echt moeilijk, maar het is gewoon belangrijk om een beetje verstand er van te krijgen. We hadden ook een Nederlands boek erbij, maar de vragen moesten in het engels beantwoord worden dus dat NL boek kwam niet echt van pas. Samen waren we rond een uurtje of 11 klaar om de volgende ochtend om half 7 weer op te staan om wederom naar het 4m diepe trainingsbad te gaan. Eerst is het allemaal wat onwennig met het duiken, maar ik voelde me al snel op mijn gemak.

The Sunkist, die ons naar de Kangaroo Explorer bracht.

In het zwembad deden we alle oefeningen die nodig zijn om een duik-brevet te halen. Dus je moest weten hoe je je duikmasker kunt legen, als er toevallig water in komt. Ook hebben we dingen getraind als je zonder of met weinig lucht komt te zitten. Onze hele groep voerde alles perfect uit en dat bevorde de snelheid alleen maar dus dat was ideaal. Na twee dagen waren we klaar voor het open water! We konden niet wachten.

Deze twee dagen sliepen we nog steeds in het zelfde hostel en op ons kamer kwam een Canadees, 21 jaar uit Toronto. Met die gast hebben we ook echt dikke lol gehad en goede gesprekken. Was erg leuk om met mensen uit andere culturen te praten over het leven elders, daar leer je zoveel van heb ik het idee. Toen Adam, (de Canadees, ook Adam) afscheid nam zei hij dat we erg leuke roommates waren en dat als we ooit naar Canada kwamen we 100% zeker waren van een slaapplek. :) Cool, weer een reden om Noord-Amerika ook een te bezoeken.

DUIKBREVET IN THE POCKET!!

Maandag ochtend wederom vroeg uit de veren om daadwerkelijk het rif te gaan verkennen. Met de Sunkist gingen we naar de Kangaroo Explorer, de boot waarop wij overnachtten. Na 2 uurtjes misselijk makende zee-deining waren we er en het water was zo verschrikkelijk mooi! Zo helder, je kon de vissen zien zwemmen. Echt zoals je alleen in films ziet, maar het bestaat dus echt. Na wat inlichtingen over van alles en nog wat gingen we ons voorbereiden op onze eerste echt duik! Ik moet zeggen dat ik het best wel spannend vond. Marnix en ik hadden een aantal dingen op een rijtje gezet. We wilden dolfijnen, schildpadden, haaien, roggen en natuurlijk NEMO zien. Dan was de trip bij voorbaat al geslaagd.

Tijdens onze eerste duik ging alles gesmeerd, en alle trucjes die we in het zwembad hadden geleerd, moesten we op de bodem nog eens doen, en het ging wederom goed. Onderwater was het zoooo fantastisch mooi. Er ging echt een wereld voor me open. Er is daar zoveel, en de onderwater wereld is ook zo mooi op elkaar afgestemd. Tijdens onze eerste duik zagen we gelijk een reuze schildpad, die ik heb kunnen aanraken en heb een stukje met hem meegezwommen en dat geeft zo'n geweldig gevoel! Ook Nemo hebben we kunnen spotten. Ik had hem trouwens wat groter verwacht, maar het is echt een klein beestje zeg! zo'n 8 cm, meer is het niet!

Prachtige zonsondergang, achter de bergen van Cairns...

In totaal hebben we 10 duiken gedaan in 3 dagen, en werkelijk zoveel fantastische dingen gezien en gedaan. Tijdens ons 5e duik, werden we gecertificeerd. Dat was een echte fun duik. We gingen met zonnebril op een biertje drinken onderwater, spelen met de gewichtloosheid en een Matrix gevecht houden, en dat tussen 100'en vissen. WAUW!

Daarna waren we dus geslaagd en de rest van de duiken mochten we dus zonder Adam duiken. Marnix en ik waren elkaars Buddy en het ging allemaal heel goed. Tijdens ons eerste duik alleen zagen we een 1,5 meter grote haai op 20 meter. Erg stoer natuurlijk. Het waren Rif haaien, die je niks doen, maar toch, een HAAI! Hoe cool...

Marnix, Adam (instructeur) en ik, de foto is niet zo charmant omdat we Adam's favoriete zin aan het uitspreken waren; We live in the dream! ;)

Al onze andere duiken gingen ook gesmeerd, ook al waren we wel redelijk gedesorienteerd. Steeds als wij 99% zeker wisten dat de boot links van ons was, was dat meestal juist niet zo. Maar dat was verder geen probleem. In ons pakket zat ook een Night dive. Een duik terwijl het pik donker is met alleen een zaklamp. Ik moet zeggen dat ik het wel een beetje bang was, maar tegelijkertijd was het ook wel heel stoer en iedereen stelde ons gerust dat er wel haaien waren, maar sowieso geen witte haaien, type JAWS dus, waren, dus er kon weinig gebeuren. Toen we aan onze afdaling begonnen scheen ik wat in de rondte met mijn zaklamp en spotte een 2,5m-3m haai! WOO! Op 10 meter ofzo. Ik schrok eigenlijk best wel maar het was ook wel kicken. Voor de rest zagen we niet veel bijzonders tijdens de nacht duik, alleen dat als je op kleine visjes schijnt, dan komen grotere vissen ze opeten! Dat zag er wel cool uit...

Vandaag dan alweer het laatste dagje. Met nog drie duiken op het programma. Een om 6 uur ' ochtends, 8 uur en 11 uur. Bij ons 8 uur duik waren we 2 meter boven een rif haai, (2m) wat ook wederom kicken was. De boot, de Kangaroo Explorer, voer steeds naar nieuwe plaatsen. Bij ons laatste duik haalden we ons persoonlijk record door maar liefst 44 minuten onder te blijven. Geloof mij, dat is lang, want je ademhaling controleren is knap lastig.

Bij terug komst in de haven van Cairns, een replica van een VOC schip.

Nu ben ik dus weer aan land en heb ik een fantastische trip achter de rug die ik nooit zal vergeten. Daar komt bij dat ik mijn brevet heb dus nu overal in Australie (en de rest van de wereld) mag duiken met een buddy. De plannen voor deze week zijn, eerst uitrusten, want op de boot leefden we van zonsopkomst tot zonsondergang, wat je hongerig en moe maakt.
Daarna gaan we een Suzuki cabrio 4wheel drive huren om 250 naar het Noorden te crossen, naar Cooktown, Port Douglas, Daintree Nationaal Park en nog veel meer. Hier gaan we de mooiste strandjes ontdekken, het tropisch regenwoud in en vrijwel zeker ook krokodillen spotten! Dit zal maandag tot woensdag ongeveer zijn. Heb alweer zin in het volgende avontuur.

Voor nu, Adios, en alle reacties en mailtjes zijn super leuk... Bedankt daarvoor en ga vooral door.

Voor diegenen die me willen sms'en of bellen, ik heb een Australisch nummer in gebruik. Dit nummer is: 0061416756976

Tot de volgende avonturen van the Sicko Down under! ;) XX