Bali!

Helloa!

Nou, ik ben in Azie hoor... En dat is duidelijk te merken ook! ;)

Vanuit Perth vloog ik afgelopen zaterdag naar Denpasar, de hoofdstad van het kleine, maar o zo tropische Bali. Op Bali stond Wayan, de broer van Kerni Hendriks op mij te wachten. Als snel hadden we elkaar gevonden en ik reed met Wayan naar zijn huis, wat ongeveer 20 minuten van het vliegveld is, in Nusa Dua. De eerste minuten was ik redelijk onder de indruk. Werkelijk... Alles en iedereen vliegt met scootertjes heen en weer verkeersregels lijken niet van kracht. Ik vroeg Wayan dan ook of er veel ongelukken waren. Neuh zei die, en een minuut later duwde hij een klein vrouwtje van de weg! Haha.. Gelukkig niks ernstigs en onder het mom van ik had mijn knipperlicht al uit was het vrouwtje zelf schuldig... ;) Zo gaat dat in INdonesie....

Bij Wayan's huis werd ik voorgesteld aan de familie. En dat zijn er nogal wat! ;) En in de Balinese cultuur leeft men allemaal in het zelfde 'huis'. Of eigenlijk is het meer dat er 5 huizen naast elkaar staan en het de families' grond is. Op Bali is iedereen Hindoe en dat leeft hier dan ook aardig. Overal in het huis zijn kleine tempeltjes en er wordt veel gebeden. Na het eten koken worden er op vijftig plaatsen in en om het huis offeringbakjes neergezet. Dat zijn kleine bakjes, van bladeren gemaakt, waar rijst, bloemetjes en ander kleurrijk spul is. Er wordt nog wat water over heen gesprenkeld en dan is het klaar... BEst interressant... Waar je ook bent op Bali, je ziet ze overal.. Vandeweek liep ik over straat en stond ik per ongeluk boven op zo'n ding. Hadden ze echt een midden op straat neer gelegd! Volgens mij zag niemand het dus ben maar snel doorgelopen...

Die avond ben ik met Wayan achter op de scooter geweest. Hij showde me het strand en andere interressante plaatsen. Ik voelde me echt op en top in Azie... ! De volgende ochtend heb ik eerst maar even uitgeslapen en toen besloten naar Kuta te gaan, de meest bruizende plek van Bali. Wayan belde zijn oom die taxichauffeur is en die reed me naar Kuta, en we spraken af dat hij me om half 8 weer op zou pikken.

Kuta Beach sunset...

Kuta staat bekend om zijn toerisme en de markten. Ik was dan ook nog maar net uit de taxi gestapt en werd op een of andere manier al herkend als toerist. Snap je niet? Twee, drie mannetjes kwamen op me af en binnen 10 seconden hadden ze me de winkel in geluld. Ik was in principe wel uit op een Nederlands Elftal shirt dus ik denk toch maar even kijken. Tsjonge jonge, de mannen wisten niet hoe snel ze alles tevoorschijn moesten toveren toen ik zei Dutch shirt. Van Nistelrooij en Robben vlogen me om de oren en ondanks dat ik al vaak had gezegd dat ik alleen een oranje shirt wilde werden me toch ook de van persie's, seedorfs, ronaldinho's, sneijders e.d. geshowd... En als ik ze allemaal kocht zou het ook nog goedkoper zijn ook! Alsof ik 10 shirts wil! Vervolgens werd de tactiek geswitched en showden ze me nep-surfspullen en nep zonnebrillen. Ze weten van geen ophouden... Uiteindelijk liep ik de shop uit met van nistelrooij onder de arm, wel veel te veel voor betaald trouwens, mijn afding skills waren nog niet zo goed. Wat gebeurd, zegt de buurman dat ie ook oranje shirts heeft, en dat ie bij hem vele goedkoper was! Whaha.. het duurde weer 10 minuten voordat ze doorhadden dat ik maar 1 shirt wilde en dat ik dus niet nog een ging kopen... Welcome to Asia!

De wandeling naar het strand was maar 1 minuut, maar na 30 minuten had ik dat eindelijk bereikt. Ook daar gingen de verkopers gewoon door. Iedere boom huisvest 10 surfplanken die je kunt huren en er lopen tal van verkopers met drankjes, nep tattoo's, buddha beeljes, zonnebrillen en vrijwel alles wat je maar kunt bedenken. Iedere 5 meter die je loopt zeg je dan ook ' NO thanks..!' Halverwege het strand huurde ik voor een belachelijk lage prijs een surfboard voor de rest van de middag. De golven hier op Bali zijn perfect. Gelukkig had ik in Australie al genoeg geoefend dus kon me hier aardig handhaven en het gata per dag beter.. Zo nu en dan lijtk het net alsof ik echt surf! ;) Ik bedeol, ik ga op en neer in de 'nieuwe' golf! ;) Maar vergeleken met die kleine Balinese mannetjes stelt het allemaal niks voor... Die boys springen heen en weer in die golven, super vet om te zien!Na het surfen was er toch weer zo'n praatjes maker die me een shop binnenkreeg. Maar dit keer hield ik me koppig en liep ik weg met een nieuwe zwembroek voor 3 euro! Haha... Nice...

Luxe @ Nusa Dua beach, wat wemelt van de grote luxe hotels

Maandag heb ik gechilld aan Nusa Dua beach. Daar zijn tal van watersporten zoals jetskien, banaanding, parasailen en ook windsurfen. De wind was super dus, ondanks dat het duur was, heb ik toch nog even gewindsurft...

Dinsdag, woensdag donderdag en vandaag ben ik met de scooter van Wayan er op uit geweest. Overdag ging ik naar Kuta om te surfen, waar ik iedere dag bij dezelfde boom mijn favoriete plankje oppik voor een spot prijsje en het gaat met de dag beter. Helaas zat het me donderdag en vandaag enigzins tegen. Ik was nog maar net begonnen met surfen of ik schraapte, al surfende, door het zand. Gevolg, de hele fin van de plank af gebroken en ook de plank zelf was flink beschadigd.. Balen, want ik kon er dus niet meer op surfen plus dat het me een hoop geld ging kosten. Ik met mijn verhuurder op de brommer naar de surfshop en daar moest ik 325.000 rupiah betalen. Dat is ongeveer 25 euro en daar kun je in Bali toch wel 2 a 3 dagen van leven. En mijn budget voo rde komende maand is nou niet zo ruim dat ik dit soort grapjes kan permitteren. Maarja shit happens...

zomaar een tempel, die hier overal staan...

Woensdag avond ben ik trouwens ook nog naar het zuidelijste puntje van Bali gereden om de Ulu Watu tempel te zien. Was een erg mooi tempel en het leuke was dat er tal van apen rondspeelden. Minder leuk, het was veel te druk met toeristen!

Sunset @ Ulu Watu tempel...
Hello Monkey!

En dan vandaag, zat het weer even tegen. Ik met de scooter wederom naar Kuta en op de terugweg sprong het stoplicht op rood voor mijn neus. Dus ik op de rem en sta voorbij de stop streep te wachten tot ie weer groen wordt. Komt er zo'n politieagent naar me toe, zegt wat in het indonesisch en trekt vervolgens de sleutel uit de scooter en wenkt mij dat ik naar zijn hokje moest komen. Daar vroeg ie me wat nutteloze dingen en toen zei ie dat ie de registratie van de scooter ging houden en dat ik die volgende week in Denpasar moest ophalen. Mis! Dat kan ik niet maken... Ik wat een dompraatje houden hij zei, oke, 300.000 rupaih en dan vergeten we het! Pure omkoping! Ik zei, nou ik ben een toerist en ik voel me niet zo vertrouwd op de scooter (wat niet waar is, maar het klinkt wel zielig) en was blij dat ik vooraan stond, zodat ik mijn eigen koers kon bepalen in de bocht in plaats van de 50 scooters om me heen. Ik gaf hem 150.000Rp (+-10 euro) en kon weer verder. Corrupte bende, ben er vrij zeker van dat dat geld niet naar de staat gaat. Er werd dan ook geen boete of iets dergelijks uitgeschreven. Maar ja, het feit dat ik toerist ben zal er wel mee te maken hebben dat ze mij pakken. Want de 'snelle jongens' op scooters negeren elke vorm van verkeersregels en manouvreren zich overal tussen door....

Maar goed, ik weer op weg en per ongeluk misste ik de afslag naar Nusa Dua. Dus ik rechtdoor en op de aangegeven plek een u-turn maken. Kwam ik bij het kruispunt uit waar alle stoplichten op oranje stonden. Joost mag weten wat het inhoudt... De laatste keer dat ik voor oranje ging stilstaan, in de veronderstelling datie snel rood werd, bleef ie oranje en alles en iedereen begon toen naar me te toeteren. Dus, ik denk, Sicco leert van zijn fouten en doet nu net als de rest. Uitkijken en gaan als het kan... Nog geen 300 meter verder rijdt er een politie naast me die me laat stoppen. You, come with me to the trafficlight! AAAAH! Twee keer! Dus ik achter hem aan, rijd ie achter een muurtje waar we konden spreken en de 'zaken afhandelen konden' zonder dat iemand het zag. Hij probeerde me wel wat uitteleggen maar ik snapte er geen snars van.. Ik hield me maar wat dom en liet mijn internationale rijbewijs zien. En nee, daar staat geen stempeltje bij motorbikes dus hij werd er niet vrolijker op. Ik hem uit leggen dat ik inderdaad niet mag motorrijden maar dat scooters wel mag met een autorijbewijs. Laten ze scooter nou net motorbike noemen in Indonesie... Ik kon het de beste man dan ook niet aan het verstand brengen dat ik legaal bezig was. Het hele oversteekproces maakte hij zich niet zo druk meer om, maar het ontbrekende stempeltje koste me 100.000Rp. Grrrrrr..... Het allermooiste was dat ik me nog steeds afvroeg hoe je zo'n idioot kruispunt legaal oversteekt. Dus hij zegt, volg mij, ik doe het je voor. Dan zou je toch verwachten dat het volgens de wet zou gebeuren, maar niets was minder waar... We reden tegen de stroom in en dan gooit ie het knipperlicht uit en slaan we af... Lekker voorbeeld vriend... :(

Goed, dat was dus vandaag... Duidelijk ander wereld hier dus. Je moet als je over de stoep loopt ook niet al teveel om je heen kijken want voor je het weet loop je in een metersdiep gat! En zebrapaden zijn helemaal niet te vertrouwen....

Behalve de politie agenten is Bali wel echt een vet eiland. Uiteraard is het goedkoop, wat het al snel leuk maakt. Maar de mensen zijn erg behulpzaam, gastvrij en vriendelijk. Mijn vrienden van Kuta beach begroeten me elke dag enthousiast en zijn blij me weer te zien... En dan is er nog de natuurlijke schoonheid van het eiland die we de komende week gaan bewonderen. Ik verheug me er erg op, ook al moet ik zeggen dat ik Kuta beach nu al de ideale vakantie bestemming vind. Een hele hete zon (35graden), goede golven en een mooi strand met boulevard... Kan niet beter!

Wordt vervolgd, Dikke tut, Sicco

- Helaas zal het posten van foto's hier niet zo veel zijn. Ik ben nu al anderhalf uur aan het wachten op 5 foto's dus dat zegt genoeg over de snelheid van het internet. Ik zal proberen zoveel mogelijk te doen iedere keer, maar ik ben bang dat het heeeeel spaarzaam zal zijn... Sorry! ;( That's Asia!

Morgen komen Aart en Jasper op Bali en dan begint het echte rondreizen. We zullen eerst nog 3 a4 dagen op Bali blijven om dan ons weg naar Java te vervolgen.