Final Destination, Singapore...

IK HEB HET NA 46 BLOGS GEPRESTEERD OM MIJN FOTO'S ACHTERSTEVOREN UP TE LOADEN... OEFENING BAAR TKUNST ZOU JE ZEGGEN! NIET DUSS.... ;( SORRY...

Ook de laatste dagen van mijn meer dan geweldige reis heb ik nog super mooie dingen beleefd. Sterker nog, misschien wel het mooiste van het hele jaar dus dat wilde ik jullie niet onthouden...

Sicco en Marnix met de Petronas Towers @ night, Kuala Lumpur
451,9 meter hoog!
En alsnog tik ik lachend de 41e verdieping aan! ;)

Na onze nacht te zijn verbleven in Phuket, zijn we in de ochtend op de ferry gestapt naar Koh Phi Phi Don. Al snel kwam het eiland in zicht en op links was Koh Phi Phi Leh zichtbaar, dat ik maar al te goed herkende uit de film 'The Beach'. Eenmaal op het eiland hebben we een hotel kamer geboekt en toen werd ons verteld te wachten op de 'pick-up'. Ideaal, hoeven we ook dat tering eind niet te lopen... Wat bleek, op Koh Phi Phi is niets gemotoriseerd, en dus werd het een fijne wandeling. Alleen was er zo'n boy die onze tassen voorduwde in zijn kar... :(

genomineerd tot foto van het jaar!
...
... met longboat
Waah! Sicco jumpend vanaf +- 10 meter!

Blauw?
Nice!
Onze Zwisterse vrienden.

Omdat we weinig tijd hadden op dit schitterende eiland hebben we gelijk de zwembroek maar aangetrokken, camera mee en op pad gegaan. Op de een of andere manier straalden we wel uit dat we toeristen waren en dus waren er veel Thais die ons een boot voor een middag aanboden. Maar de prijzen waren veel en veel te hoog... Dsu wij over op plan B: andere backpackers zoeken zodat de kosten lager uitvielen. Twee Zwitsers (Claudio en Andreas) waren nog geen twee tellen van de ferry af of ze zaten al met ons in een Thaise longboat, opweg naar Koh Phi Phi Leh, een van de mooiste plaatsen ter wereld...

Hier is ook de film 'The Beach' gemaakt, en als je dat ooit hebt gezien, dan denk je, zoeits moois zal ik wel nooit in mijn leven zien... Aangezien wij vanaf de zee aankwamen zag the beach er heel anders uit.. Maar toen we goed en wel in de baai (Maya bay) waren en we achter om keken was het echt super vet! Onze kapitein vertelde toen echter doodleuk dat het 200 baht per persoon kostte om aan land te gaan! We waren knap chagrijnig want dit had ie ons in eerste instantie niet verteld... We besloten om het niet te doen, en onze foto's vanaf de boot te maken...

We voeren wederom langs de de indrukwekkend stijle rotsen en draaiden een andere baai in, waar je ook duidelijk het rif kon zien... Hier konden we gaan snorkelen... Ook vertelde onze schipper ineens dat als we een stuk je zwommen, de rotsen op klommen en dan een wandeling maakten, we op the beach ui zouden komen! Komt ie nu mee....! Hadden we bijna 200 baht betaald... Dit werd echter nog een hele operatie. Richard besloot namelijk zijn camera mee te nemen, en die moest inderdaad boven water worden gehouden. Nou is dat normaal niet zo'n ramp maar hoe dichter we bij de rotsen kwamen, hoe sterker de stroming en de golven die ons tussen de rotsen heen en weer slingerden... Wonder boven wonder overleefde Rich's camera de heen reis en konden er in ieder geval foto's worden gemaakt...

Na een kleine wandeling stonden we dan echt op the beach... WAUW! Absoluut een van de vetste plaatsen waar ik ooit ben geweest... Zo mooi, zo puur natuur... Zulk helder water... Ik denk serieus dat 4 dagen voo rmijn vertrek, ik het mooiste heb beleefd... Schitterend!!

Na een gigantische foto sessie (die later nog wel eens geplaatst zullen worden) werd de terug weg ingezet... Inmiddels was het water wat omhoog gekomen en was het ook ietwat ruiger... De kans was dan ook vrij groot dat de net gemaakte foto's de terugweg niet zouden halen! Gelukkig hadden de Zwitsers zo'n waterproof zakje, waardoor de camera heelhuids in de boot terecht kwam... Nice...

Vervolgens gingen we de stoere jongens uithangen. ;) Al die steile kliffen zijn daar niet voor niets natuurlijk en een van die kliffen was speciaal bestemd om er vanaf te springen. Van beneden leek dat een kwestie van omhog klimmen, en springen maar.. Eenmaal boven had ik toch wel een minuutje of 5 nodig om er van af te springen. Ik heb het hier dan ook over een rots van ongeveer 9-10 meter hoog! Was wel super gaaf om te doen, en verrassend genoeg deed het ook geen pijn. De vrije val leek ook een eeuwigheid te duren...

The Beach...
The Beach...

Phi Phi Leh
Ph iPhi
Marnix en Rich opweg naar Phi Phi Leh
Phi Phi Don
Koh Phi Phi Leh! ( bekend shot uit de film!)

Na dit spektakel gingen naar (hoe kan het ook anders) weer een super mooie baai. Ik was voor het eerst sinds weken weer eens stil, ditmaal echt van de schoonheid van de natuur! ;) Foto's doen niks anders dan dit bevestigen... Ook hebben we hier nog even gesnorkeld. De vissen hier waren wel erg grappig. Ze zwommen uit nieuwsgierigheid bijna tegen je duikbril aan! ;)

Aan alles komt een eind, en dit tripje had wel dagen mogen duren, maar we waren het hele eiland ook al rond geweest... Koh Phi Phi Don werd weer opgezocht... Na een douche gingen we uiteten, samen met de Zwitsers. Na het eten hebben we zoals zovaak nog een paar potten pool gespeeld om vervolgens ons laatste beachparty te vieren. Dit werd weer een gezellige boel, en diep in de nacht lagen we weer plat. Koh Phi Phi ROCKS!

s'Ochtends was het al snel inpakken, en wegwezen. Hier scheiden ook de wegen van Richard en Marnix en ik. Richard vliegt namelijk (ook vanavond) uit vanaf Bangkok en hij ging terug naar Phuket om de nacht bus te nemen naar Bangkok. Marnix en ik gingen naar Krabi. Hier hebben we weinig bijzonders gedaan, behalve fastfood gegeten! ;)

De volgende ochtend om 11 uur werden we namelijk in een minibus gedrukt, opweg naar Maleisie. Na eerst daar 5 uurtjes in te hebben gezeten hadden we een 2 uur durende pauze in de grens-stad Hat Yai. Hier nog een T-shirt op de kop getikt en om 6 uur gingen we in een super relaxte bus (slecht 18 zeer ruime stoelen in een touringcar) opweg naar de Maleisische hoofdstad, Kuala Lumpur.

Na een relaxed nachtje stonden we om 6 uur lokale tijd midden in Chinatown. Zo'n mannetje loodtste ons naar een relaxed hotel en na een paar uurtjes slaap begon ons sightseeing in Kuala Lumpur.

Eigenlijk de enige reden dat we hier waren, zijn de welbekende Petronas Towers. Misschien dat de naam je niks zegt, maar ik weet zeker dat je het gebouw wel eens eerder hebt gezien. Het was eerst nog het hoogste gebouw in de wereld maar toen begonnen ze in Taipei als gekken te bouwen en volgens mij is nu dara het record... Heb net even gegoogled en ben me rot geschrokken hoe hoog dat ding is! Hij is maar liefst 451,9 meter hoog! Zoooooo he... De Achmea toren in Leeuwarden is slecht 120 meter, en die is al hoog!

In ieder geval, de Petronas is samen met het Sydney Opera House het vetste gebouw wat ik heb mogen bewonderen... Overdag hebben we er een dikke fotosessie op los gelaten, maar ook de nightshots zijn super vet...

Ondertussen heb ik Chinatown leeg gekocht met souvenirs en extreem goedkope kleren. Ik wete zeker dat ik het onderhandelen ga missen in Nederland. Ik heb er serieus plezier in om het toneelstukje op te voeren en vervolgens je ding heel goedkoop te krijgen! ;)

Vanochtend zijn we wederom op de bus gestapt, ditmaal slecht voor 5 uurtjes. Nu zijn we dus in Singapore. Vanavond om 22.55u stap ik in een vleigtuig, ditmaal niet voor een nieuwe bestemming, maar om huiswaarts te keren.


Ik vindt het heel raar, dat het einde van mijn geweldige tijd hier nu heel dichtbij is. Maar ik kijk er ook erg naar uit om familie en vrienden weer terug te zien. De 317 dagen reizen hebben mij heel veel geleerd, en laten zien. Ik ben in 10 landen geweest en heb ontzettend veel mensen ontmoet, waarvan velen nog steeds in contact zijn.


Het zal absoluut wennen zijn om terug te zijn, maar Hotel Mem zal ook wel weer even goed voor me zijn... Nog even een dikke week nagenieten en dan zal normale leven al snel weer zijn draai vinden...


Ik houd jullie op de hoogte van mijn integratie process en andere wenningsverschijnselen. In ieder geval heel erg bedankt voor alle reacties op mijn weblog, mailtjes, krabbels, smsjes en alle andere vorm van aandacht tijdens mijn reis. Het is echt super leuk om te lezen als je 'alleen' aan de andere kant van de planeet zit...


Goed, ik zal nu vaart maken, want over 5 uurtjes gaat mijn vliegtuig er vandoor, en ik kan het niet maken om die vlucht te missen! ;) Tot snel, X Sicco