Thailand!

Het country-hoppen gaat maar door... Inmiddels Thailand al weer bijna achter de rug, en dus tijd voor een nieuwe update!

Na onze dagen in Cambodja vlogen we in een uurtje van hoofdstad naar hoofdstad, Phnom Phem - Bangkok. Daar hebben we ons na de zoveelste taxi rel (ze proberen je altijd af te zetten) in het centrum laten afzetten. Kwamen we uit op Kao San Road. Wat een vette straat was dat zeg.... Was echt DE straat van Bangkok... Vonden we ook nog onderdak voor 2 euro per persoon per nacht. Dik ideaal...Die middag zijn Richard en ik op verkenning uit gegaan en Aart en Jasper haalden Annemieke, Aart's zus op van het vliegveld. Rich en ik hebben onze trip een beetje uitgestippeld en hier en daar wat informatie gehaald bij reisbureautjes...

Rijbewijsje kopen?

Bruisend Bangkok! I Love It!

Daarna zijn we in een 10baht (20 europcent) tuk tuk gesprongen om de hele stad te bekijken. Uiteraard hadden we kunnen weten dat dit geen zuivere koffie was. Na eerst Big Buddha te hebben bekeken, die best vet was trouwens gingen we zoals het was afgesproken naar een grote tempel. Ben de naam nu even kwijt, maar ook dat was wel mooi. Echt in de tempel konden we helaas niet wat er was een crematie bezig. Vervolgens begon het gedonder. Wij wilden naar de grootste tempel van Bangkok, maar onze chauffeur had dat niet in het hoofd. We moesten maar een pak gaan kopen bij een kleermaker. Want dan kreeg hij gratis benzine.... Daar hadden wij natuurlijk helemaal geen zin in, maar na een tijdje zeiden we dat we wel even 5 minuten in die winkel gingen kijken zo dat hij ons daarna naar de tempel kon brengen. Die kleermaker ziet vervolgens 5 chagrijnige koppen binnen wandelen en die wist al weer hoe laat het was. ( Dit gebeurt namelijk aan de lopende band) Dus die vent schopt ons met dezelfde snelheid weer de winkel uit. Dus onze tuktuk chauffeur door lint.... We waren inmiddels echt helemaal klaar me deze baas en hebben hem zijn bahtjes gegeven en zijn weggelopen. Met de taxi hebben we de tempel nog wel gehaald, maar die bleek gesloten te zijn. Balen....

Oi, ben ik helemaal vergeten dat we 'gister' nog naar een super grote markt zijn geweest, waar werkelijk alles verkrijgbaar was. Hier en daar nog een leuk souveniertje op de kop getikt.s' Avonds zijn Richard, Aart en ik in onze straat wezen stappen. Jasper lag knap min op bed en Annemieke was gejetlagged. Kao San Road is normaal al hardstikke druk met winkels met neppe merkkleren, dvd's en al dat soort spul. Zeg maar alles was je kunt namaken en vervalsen kun je daar kopen. Echt, zelfs Engelse rijbewijzen, Studentenkaarten voor vrijwel alle universiteiten ter wereld, journalisten passen en al dat soort dingen.. Echt raar... s'Avonds staan er om de 10 meter dikke luidsprekers opgesteld en kun je overal buckets (emmertjes, typisch thais) drank kopen. Tel daar eens talloze toeristen bij op en de avond dat er een EK-Finale wordt gespeeld... Inderdaad, het was een super vette avond, die gelukkig in het Spaans gevierd werd! Viva la Espana! De keerzijde is echter dat we de volgende dag vrij brak waren! Haha... Ik ben ook echt verstrooid bezig nu, want die middag hebben we dat hele tuk tuk drama van hierboven beleefd!

Bidden tot Buddha!Big Buddha in bladgoud, ik denk ong. 30 meter hoog...
Tempel

Die avond hield echter niets ons tegen om met zijn allen het nachtleven wederom in te duiken. Mooi avondje wederom... Na twee nachten stappen stond uit kateren toch echt wel voor dag 3 op het programma... Die avond kwam Marnix vanuit Australie bij ons aansluiten. Ondanks dat we om 7 uur de volgende dag Bangkok zouden verlaten moesten de 'welkom Marnix' biertjes gedronken worden. Om half 5 lagen we plat, met in ons achterhoofd dat we morgen echt min zouden zijn...

Wonder boven wonder stonden we om 7 uur met de backpack op de nek te wachten op ons shuttle busje. In Thaise tijden was het ook bijna half 8 voor we opgepikt werden... De planning voor vandaag was veelzijdig. Na 2 uurtjes rijden kwamen bij de River Kwai aan, waar de befaamde River Kwai brug over heen ligt. Daar zijn duizenden krijgsgevangen gestorven en het museum was dan ook best impressive.. De begraafplaats waar we ook nog langs gingen lag ook vol met Nederlanders...

War museum bij de River Kwai..
DE Brug.... Ook een film van, zegt men.. ;)

Na de river kwai gingen we naar de jungle, waar 5 olifanten op ons stonden te wachten. Tijdens de busreis was de moeson ineens extreem uitgebroken en waren we allemaal ietwat huiverig om tijdens die regenbui op een olifant te zitten. Gelukkig was het droog tijdens de olifanten rit. Ik moet zeggen dat het wel erg apart was om op een olifant rond te rijden. Ze zijn zoooooo groot en sterk. Op een gegeven moment stampte dat beest van ons ook dwars door de struiken heen, maar het maakt helemaal geen verschil voor ons als passagier. Mooie ervaring zeg...

Hallo Dombo...Marnix op olifant...
Rich en ik.. Eenzame olifant...
Rich en ik
Onze 'cahuffeur'!

Na de olifantenrit gingen we op een bamboe-vlot varen op de Kwai River. Ik hoor Richard nog zeggen dat ie zo blij was dat we niet zeiknat waren geworden van die regenbui en nog geen 2 tellen later lag ie tot aan zijn nek in de donkerbruine rivier. Het bamboe bleek ietwat zacht op sommige plekken en het brak dan ook af als een lucifer-prikje toen Rich er op stond. Zijn telefoon overleefde de duik....

De boottocht was verder niet zo bijzonder... Onze twee 'schippers' waren de hele tijd met elkaar aan het stoeien in het water en wij dreven mooi stroomafwaarts naar de steiger verderop. Na de boottocht gingen we naar de Tiger Temple. Het is meer een soort dierenpark want er loopt van alles rond, mar de tijgers zijn uiteraard het hoogtepunt. Want in welke dierentuin kun je zowat bij de tijgers op de rug klimmen en alle tijd nemen om je kiekjes te maken! Dat kan alleene in Thailand! Het was dan ook super vet... Eerst hadden we een kleine tijger te pakken, en nog een andere die als een grote kat zat te spelen in zijn kooi. Dat was al erg speciaal, ik bedoel, het is wel een tijger! Als ze even willen hebben ze je dood in een paar tellen....

Jonge tijger... Dezelfde weer.. En ik met een kleintje...

Met dat in ons achterhoofd liepen we vol enthousiasme naar de ware tempel waar 6 a 7 grote tijgers op ons lagen te wachten. Ohja, en 100 andere toeristen in de rij voor ons! ;) na een uurtje wachten nam een van de medewerkers ons bij de hand en schoten ze super vette foto's van ons, samen met 3 verschillende tijgers! Ik vond het echt zo vet... Die beesten zijn zo groot eigenlijk, en alles wat ze uitstralen is pure kracht! Echt cool, en gelukkig kon die boy ook nog erg goed met mijn camera omgaan! Super vette foto's!

Kleintje....

Groooot!

Groootst!

Terug in Bangkok hebben we met ons groepgenoten uit Engeland nog een hapje gegeten en toen moesten wij al de nacht bus in naar Koh Tao. Uiteraard waren we bekaf en de lange reis ging dan ook best snel... Om 7 uur in de ochtend stapten we in Chumphon op de ferry naar het eiland Koh Tao. Op het miniscule eiland (slechts 21 km lang) vonden we een super mooi hotel letterlijk aan het strand. Na ons middag slaapje, (bussen slapen toch niet echt lekker) gingen we bij een van de leuke barretjes aan het strand voor een biertje...

Ons uitzicht vanaf het balkon.... :) Ons hotel, met Rich in de deuropenening linksboven! ;)

Daar ontmoette ik ook Chirstina weer. De Canadese meid die ik in Nieuw Zeeland had ontmoet en nu al anderhalve maand op Koh Toa was om haar Dive-master af te ronden. Het was echt een super leuk weerzien en we hadden uiteraard in tussen tijd beide ook alweer super veel gereisd. De volgende dag hebben we alle drie een snorkel op de kop gebonden en zijn we gaan snorkelen in het bijna kokend hete water van Shark Bay. Er was geen Shark te bekennen maar super veel tropische vissen. Echt mooi hier, het beste na de Australische wateren.

Shark Bay

Koh Tao @ night...

Met verbrande rug gingen we die avond naar de club lotus. Die zit aan het strand en de dansvloer is dan ook uiteraard het strand. Een paar van die Thaise boys zaten de hele avond met brandende stokken een super vette show weg te geven... Echt respect voor die lui... Zag er vet uit... Toen ik rond de klok van 'veel te laat' bijna achter over de zee in stuiterde zocht ik mijn bed op...

Onze laatste dag op Koh Tao hebben we op aanraden van iedere toerist wederom gedoken. De Lonely planet schrjft over 'world class diving' en dat moest door ons getest worden. Mijn ouderwetse buddy Marnix was er weer bij (samen duikcursus in Aus gedaan) en Richard ging mee snorkelen. De duik was wederom anders dan Australie, Nieuw Zeeland, de Fillipijnen en Vietnam. Toch best apart dat het zoveel verschilt overal... Australie blijft nog altijd de mooiste, maar Ko Tao komt op een zeer goede tweede! Vette duik...

Mooi stijgertje op Koh Tao

In de ochtend stapten we op de ferry naar het buur eiland, Koh Phan Gan, waar maandelijks de wereld beroemde Full Moon Party's zijn. Wij waren helaas niet zo gelukkig dat er tijdens ons verblijf full moon party's waren, maar Ko Phan Gan staat altijd garant voor feest. Tegen de verwachting in hadden we een super goedkope bungalow te pakken en het resort had een zwembad, restaurant en alle andere faciliteiten die je nodig had! Dik ideaal...

Bungalow...Zwembad met seaview

Die middag gechilled in het zwembad en s'avonds de Wimbledon finale gezien. Maar, Wimbledon zou Wimbledon niet zijn als het niet een paar keer regent, dus rond 1 uur Thaise tijd hadden we er wel genoeg van, en gingen we zonder het eindresultaat te weten slapen. De volgende ochtend liepen we naar Had Rin, en onderweg zagen we de finale op een tv scherm. Waren ze bezig aan de 5e set! Mis! Wij dachten Nadal wint het wel even... Wij er dus gelijk weer voor en de super vette vijfsetter uitgekeken. We waren voor Nadal dus eind goed al goed, en wat een vet tennis werd er gespeeld!

De moeson was inmiddels ook weer langs komen waaien en dat maakte het een beetje een trieste dag... Wel zagen we Aart Jasper en Annemieke weer, die inmiddels ook waren gearriveerd om te feetsten. Tijdens de regenbuien hebben Richard, Aart en ik het nog opgenomen tegen de Thais met beachvolleybal en voetbal, die met succes werden verslagen...

In de avond werd uiteraard het strand op gezocht. Na eerst uiteraard vele vuurshows kwamen de spelletjes als ballon-trappen, en internationaal handjedrukken om de hoek kijken en dat bracht een leuk sfeer, plus veel mensen met zich mee... Al snel daarna stond iedereen heen en weer te springen met een bucket onder zijn of haar arm! Die buckets zitten trouwens veel te vol met alcohol, en het kan niet anders dan dat je voor de bijl gaat. Super mooi die beach party's! Met sunrise waggelde ik weer naar huis...

De Hat Rin party beach overdag....

De Hat Rin ' koop hier een bucket' opstelling....

De dagelijkse bezig heid van Hat Rin is dan dus ook dat je overdag op het strand uitkaterd en er s'avonds weer tegen aan gaat. Deze keer werd niet het strand bezocht, maar ons resort. De maandelijkse Pool Party (zwembad) stond op het programma... Ook dit was weer een legendarisch feestje... Ik snap niet waarom ik nog niet moe was rond 4'en, maar Aart en ik zijn nog naar het andere strand gewandeld om daar wederom tot sunrise door te stampen! Koh Phan Gan is toch echt wel the place voor mooie feesten! Een goede laatste avond...

Gisteren was het wederom inpakken, uitkateren en toen op de nacht ferry naar Surai Thani. Dat ding ging echt ongelooflijk maar tot ons verbazing hadden we wel mooi een bed te pakken. 6 uurtjes geslapen en vanochtend werden we om 5 uur van boord geknuppeld, ergens op een een tuinstoel neergezet en pas om half 9 reden we weer met een bus weg... Echt min. Die zou ons om 11 uur in Phuket afzetten, maar ook dat bleek te mooi om waar te zijn. Om half vier waren we er pas.. 20 uurtjes onderweg, wat in 8 had gekund...

De slaapferry!

Nu zijn we dus in Phuket (Richard, Marnix en ik), de stad die op 2e kerstdag 2004 onderwater liep door die beruchte tsunami. Je ziet er vrij weinig van moet ik zeggen, maar voor jullie is het een indicatie van waar ik ongeveer ben.

Voor de fans, ik slaap vanavond in het hotel waar Leonardo Di Caprio verbleef in de film ' The Beach'. In de film gaat hij vanuit dit hotel naar het onbewoonde eiland waar de rest van de film zich afspeelt. Dat eiland staat voor morgen op het programma, genaamd Koh Phi Phi en Koh Phi Phi Leh. Pure bounty stranden, en jaloersmakend voor de Google'rs onder ons!

Room 38, de kamer van Leo! ;)

Inmiddels heb ik ook nog maar 6 dagen te gaan, voor ik weer voet op Nederlandse bodem zet. na Koh Phi Phi is het vooral in de bus zitten naar Kuala Lumpur, de Maleisische hoofdstad en dan door naar Singapore om mijn vlucht te pakken!

Dit was het, waarshcijnlijk vanuit Singapore of Kuala Lumpur nog wel een blogje! Tot snel!

X Sicco